Najbardziej wstrząsająca antyutopia, z jaką miałam do czynienia. Nie spodziewałam się, że ta książka aż tak bardzo będzie przemawiała do psychiki. Ciągła inwigilacja, nagłe zniknięcia za najmniejsze przewinienia, okrucieństwo, nierówności społeczne, brak podstawowych towarów na rynku - tego nie można zaakceptować, ale można sobie wyobrazić i zrozumieć. Za to totalne przekłamanie, zmienianie przeszłości, mieszanie ludziom w głowach, to całe "dwójmyślenie" i to, co działo się pod koniec z głównym bohaterem, nie mieści się w głowie po prostu. Wojna to pokój. Wolność to niewola. Ignorancja to siła. Sprzeczności, sprzeczności wszędzie. Wszystkie ludzkie odruchy i uczucia są wykorzeniane, zostaje tylko miłość do Wielkiego Brata i nienawiść do wroga.
Winston budził moje współczucie, ale nie lubiłam Julii, bo była ignorantką i egocentryczką.
Podobało mi się jeszcze to wymowny wykorzystanie symboli (szklany przycisk, rymowanka z kościołami), które bez przerwy się w ciągu akcji przewijały, jako wyraz tęsknoty do czegoś niezdefiniowanego.

Najbardziej wstrząsająca antyutopia, z jaką miałam do czynienia. Nie spodziewałam się, że ta książka aż tak bardzo będzie przemawiała do psychiki. Ciągła inwigilacja, nagłe zniknięcia za najmniejsze przewinienia, okrucieństwo, nierówności społeczne, brak podstawowych towarów na rynku - tego nie można zaakceptować, ale można sobie wyobrazić i zrozumieć. Za to totalne...