chciałabym móc tej biografii dać wyższą ocenę niż "dobra" - ponieważ jest to naprawdę ciekawa pozycja dla kogoś, kto interesuje się rockową scena muzyczną lat 90-tych. czyli dla mnie.
nie mogę jednak ocenić tej książki wyżej z kilku powodów. po pierwsze - tłumaczenie. początek szczególnie napisany jest tak topornym pseudopoetyckim bełkotem, że niejednokrotnie miałam ochotę rzucić książkę w kąt i kupić wersję oryginalną. później jakby tłumacz "wskoczył" na właściwe tory i przypomniał sobie, jak kleci się zrozumiałe zdania po polsku. nie można jednak wybaczyć ani kalek językowych, ani błędów (zakładam, że to tłumacz nie wiedział, co znajduje się właściwie na słynnym zdjęciu z okładki magazynu "Sassy", a nie biograf). a oliwy do ognia dolewa tutaj redaktor - a może jego brak? w książce zbyt dużo jest błędów redakcyjnych, literówek itp., żeby można było przymknąć na to oko.
a druga sprawa, która mnie strasznie denerwowała, to wspomniana nadinterpretacja ze strony autora. czytałam biografię Jimiego Hendrixa napisaną przez Charlesa R. Crossa i w tamtej książce autor zachowywał się jak na biografa przystało - obiektywnie. tutaj natomiast widać, że biograf jest wyraźnie subiektywny w opiniach, sposób przedstawiania Courtney Love (przy całej mojej ogromnej sympatii do niej i jej talentu!) jest cokolwiek dziwny, a już próby "wchodzenia" w umysł Kurta Cobaina i przedstawiania jego myśli - tak, jak by Cross mógł je znać! - jest po prostu denerwujący. końcówka, gdzie autor wręcz wchodzi w skórę Kurta i pokazuje nam, co Kurt myślał i widział przed śmiercią, jest wręcz komiczna, pompatyczna i nieznośna.
w sumie szkoda, że biograf zapaskudził sobie w ten sposób własną pracę, skądinąd bardzo rzetelną. jest to bardzo szczegółowa historia Kurta, ale również barwny i ciekawy opis środowiska Aberdeen, Olympii i Seattle w czasach riot grrrl i grunge. dla mnie to fascynujący okres w muzyce, dlatego nie mogę nie docenić tej pracy i uważam, że pomimo oczywistych wad jest to pozycja obowiązkowa dla fanów Nirvany, sceny grunge i muzyki rockowej lat 90-tych. daje więc ocenę dobrą z zastrzeżeniem, że czasem biograf się po prostu zagalopował... bo czasem trzeba zdusić w sobie fana i skupić się na faktach :)

chciałabym móc tej biografii dać wyższą ocenę niż "dobra" - ponieważ jest to naprawdę ciekawa pozycja dla kogoś, kto interesuje się rockową scena muzyczną lat 90-tych. czyli dla mnie.
nie mogę jednak ocenić tej książki wyżej z kilku powodów. po pierwsze - tłumaczenie. początek szczególnie napisany jest tak topornym pseudopoetyckim bełkotem, że niejednokrotnie miałam ochotę...