Świat według Garpa

„Świat według Garpa”. W moim przypadku najpierw był film (obejrzany kilkukrotnie) i dopiero teraz, po latach, przyszła kolej na książkę. Jednego z drugim nie należy porównywać, każde samo w sobie jest wartościowe, i tego też nie będę próbował. Muszę jednak nadmienić że czytając książkę trudno mi było wyzbyć skojarzeń postaci Garpa z Robinem Williamsem (on zagrał rolę Garpa) oraz byłego footballisty z Johnem Lithgow’em (filmowa postać Roberty).
Jaka jest zatem książka? To pozycja trudna do scharakteryzowania w prostych słowach. Naszpikowana wielowątkowością i barwnymi postaciami, malownicza w oddawaniu uczuć i zdarzeń, nie pozbawiona dramaturgii ale też nasycona absurdem, czy wulgarnym humorem, bawi, wzrusza, budzi ciekawość i rozczarowanie, momentami obraża uczucia obscenicznymi opisami. To książka trudna i nieoczywista, chociaż dokumentująca życie fikcyjnego pisarza i absurdalne historie spotykające jego i jego najbliższych. Są tu fragmenty które zapadną w pamięci na długo, zwroty które będą ponadczasowymi cytatami (jak te poniżej),ale są też takie fragmenty przez które jako czytelnikowi trudno było przebrnąć, których jakby nie było nic byśmy nie stracili a może książka na tym bardziej by zyskała. Mam tu na myśli wplecione w główną fabułę „wypociny” pisarskie Garpa w postaci części jego powieści. Bo Garp pisarzem w mojej ocenie był miernym a był bardziej ojcem, mężem, zapaśnikiem, trenerem zapasów, kucharzem, skutecznym cudzołożnikiem i przede wszystkim synem „seksualnie podejrzanej” Jenny Fields.
Jenny, która uważała że „Na tym sprośnym świecie [...] jest się czyjąś żoną albo czyjąś dziwką - albo na najlepszej drodze do stania się jedną czy drugą. A jeśli nie pasujesz do żadnej z tych kategorii, dają ci do zrozumienia, że coś jest z tobą nie w porządku”. „Jenny Fields odkryła, że znacznie łatwiej zyskać szacunek, szokując innych ludzi, niż próbując żyć własnym życiem, z zachowaniem odrobiny intymności.”
To co jest niewątpliwym atutem to warsztat pisarski autora, który w plastyczny i gawędziarski sposób prowadzi nas przez swą powieść, wyraźnie i ze szczegółami kreśli pełnowymiarowe postacie pełne człowieczeństwa z ich wadami i zaletami, ubierając je w nieprawdopodobne historie zdarzeń.
To była dobra, choć może zbyt długa lektura. Nie jest to może najlepsza, chociaż na pewno najbardziej znana, powieść Irvinga ale naprawdę dobra i warta poświęcenia czasu. Daję 8 gwiazdek (ciut na wyrost).

„Świat jest komiczny dla tych, którzy myślą, a tragiczny dla tych, co czują.”

„Świat według Garpa”. W moim przypadku najpierw był film (obejrzany kilkukrotnie) i dopiero teraz, po latach, przyszła kolej na książkę. Jednego z drugim nie należy porównywać, każde samo w sobie jest wartościowe, i tego też nie będę próbował. Muszę jednak nadmienić że czytając książkę trudno mi było wyzbyć skojarzeń postaci Garpa z Robinem Williamsem (on zagrał rolę Garpa)...

Książka przeczytana w czasach liceum. Wtedy wywarła na mnie piorunujące wrażenie „odjechaną” fabułą, mimo że byłem po lekturze Ulissesa czy Kompleksu Portnoya. Pożyczyłem ją do czytania niezliczonej liczbie osób. O dziwo ostatecznie do mnie wróciła. To była moja brama do literatury współczesnej. Dzisiaj pewnie książka straciłaby w moich oczach, dlatego nie próbuję jej ponownie czytać. Chociaż może się przemogę i przeczytam w oryginale.

Książka przeczytana w czasach liceum. Wtedy wywarła na mnie piorunujące wrażenie „odjechaną” fabułą, mimo że byłem po lekturze Ulissesa czy Kompleksu Portnoya. Pożyczyłem ją do czytania niezliczonej liczbie osób. O dziwo ostatecznie do mnie wróciła. To była moja brama do literatury współczesnej. Dzisiaj pewnie książka straciłaby w moich oczach, dlatego nie próbuję jej...

Satysfakcja literacka jest głęboka po przeczytaniu tej pozycji. Świetnie zbudowane postacie, kuriozalne i trudne przeżycia oraz przeciwności losu z którymi trzeba sobie radzą bohaterzy, ta książka jest tak napisana jak powinna być powieść.
Podpisano syn Ayn

Satysfakcja literacka jest głęboka po przeczytaniu tej pozycji. Świetnie zbudowane postacie, kuriozalne i trudne przeżycia oraz przeciwności losu z którymi trzeba sobie radzą bohaterzy, ta książka jest tak napisana jak powinna być powieść.
Podpisano syn Ayn

John Irving przykłada do oczu czytelnika soczewki absurdu i groteski, a w nich z pozoru śmieszne sytuacje okazują się być bardzo gorzką konstatacją.
Ten sposób opowiadania męczył mnie. Przyznaję nie byłem w stanie wytrwać do końca powieści.

Postrzeganie seksualności wydaje się tu zbyt radykalne. Mężczyźni stoją na z góry przegranej pozycji, gdyż ich popęd płciowy większy niż u kobiet jest uznawany przez autora za niewłaściwy a nawet groźny. Wybujałe libido może stanowić zagrożenie dla kobiet. Na szczęście świat nie składa się z samych zboczeńców i gwałcicieli. Mimo że tak pisarz przedstawia mężczyzn.

Nie da się ukryć że przenikliwość, inteligencja, żywy, klarowny język są atutami.
Bohaterowie są dziwnymi czasem drażniącymi karykaturami, dobrze wkomponowanymi do stylistyki utworu.

Było to moje pierwsze spotkanie z piórem Johna Irvinga. Sądzę że ciężko będzie mi do niego wrócić. Zmęczony ale bogatszy o nowe doznania stawiam 7/10.

John Irving przykłada do oczu czytelnika soczewki absurdu i groteski, a w nich z pozoru śmieszne sytuacje okazują się być bardzo gorzką konstatacją.
Ten sposób opowiadania męczył mnie. Przyznaję nie byłem w stanie wytrwać do końca powieści.

Postrzeganie seksualności wydaje się tu zbyt radykalne. Mężczyźni stoją na z góry przegranej pozycji, gdyż ich popęd płciowy większy...

Absolutnie GE-NIAL-NA. Trochę żałuję, że widziałem wcześniej film, bo Garpa nie umiałem sobie inaczej wyobrazić niż jako Robiego Williamsa, a Jenny jako Glenn Close. Zawładnęli zupełnie tymi postaciami, choć z samego filmu pamiętam jedynie niektóre sceny. Zachodzę w głowę jak z sukcesem zekranizowano tak bogatą i wielowymiarową powieść. W książce jest bezmała wszystko. Bardzo mi się podobała.

"Jeśli jest się uważnym - pisał Garp - jeżeli się używa dobrych składników i nie upraszcza sobie roboty, zawsze się ugotuje coś dobrego. Czasami to, co człowiek zje, stanowi jedyną wartość całego dnia. Co zaś do pisania, stwierdziłem, można mieć wszystkie niezbędne składniki, poświęcić masę czasu i uwagi i mimo to nic nie wskórać. To samo dotyczy miłości. A zatem gotowanie jest tą czynnością, która najpewniej gwarantuje pozostanie przy zdrowych zmysłach".

Absolutnie GE-NIAL-NA. Trochę żałuję, że widziałem wcześniej film, bo Garpa nie umiałem sobie inaczej wyobrazić niż jako Robiego Williamsa, a Jenny jako Glenn Close. Zawładnęli zupełnie tymi postaciami, choć z samego filmu pamiętam jedynie niektóre sceny. Zachodzę w głowę jak z sukcesem zekranizowano tak bogatą i wielowymiarową powieść. W książce jest bezmała wszystko....

Dawno nie czytałam czegoś tak fatalnego

Dawno nie czytałam czegoś tak fatalnego

E-book

E-book

Niesamowite losy. Bardzo zgrabnie opisane. Język dowcipny. Czyta się gładko.

Niesamowite losy. Bardzo zgrabnie opisane. Język dowcipny. Czyta się gładko.

Rewelacyjna powieść -
i zabawna, i do przemyśleń, pokręcona jak Snake River, niebanalna, zapadająca w pamięć.
Niezwykła historia, nie gorsza niż dzieje Forresta Gumpa.
Język i wyobraźnia Pisarza - niesamowite!

Z każdym kolejnym czytaniem odkrywam w niej nowe smaki i śmiesznostki.
Ta opowieść jest jak życie - piękna, głęboka, bezczelna, szokująca, nieprzewidywalna, brawurowa, błyskotliwa, przenikliwa, odkrywcza, ironiczna, brutalna, mocno pokręcona, ale też ciepła, mądra, i niezapomniana. Mało kogo pozostawi obojętnym...
🤭🤎❤️💜🧡💛💚💙🩵💕😈

Rewelacyjna powieść -
i zabawna, i do przemyśleń, pokręcona jak Snake River, niebanalna, zapadająca w pamięć.
Niezwykła historia, nie gorsza niż dzieje Forresta Gumpa.
Język i wyobraźnia Pisarza - niesamowite!

Z każdym kolejnym czytaniem odkrywam w niej nowe smaki i śmiesznostki.
Ta opowieść jest jak życie - piękna, głęboka, bezczelna, szokująca, nieprzewidywalna,...

To była droga przez mękę.... :(

To była droga przez mękę.... :(