Nie jestem jakąś wielką fanką Kenjiego, ale zgodzę się, że jego sposób pracy jest… ciekawy. I z niewiadomych przyczyn skuteczny. A może jest coś w tym, że szczerość popłaca? No dobra, Kenji to przypadek bardzo ,,specjalny”.

Jednak dla mnie to był najmniej interesujący wątek. Co innego spotkanie twarzą w twarz z Gildią. Szczerze - chciałabym więcej scen Fukuzawa vs Fitzgerald. Może Mori również stoi po przeciwnej stronie barykady… a może nie do końca, bo da się w nim znaleźć coś podobnego z Fukuzawą. Bo nieważne jak, obu tak naprawdę chodzi o to samo - o ICH miasto. W ogóle w tym tomie dało się dostrzec, że w tej na pozór brutalnej, pozbawionej krzty moralności Mafii oddanie i lojalność również potrafią grać pierwsze skrzypce.

Fitzgerald to coś zupełnie innego, zupełnie przeciwstawny kraniec skali. Lojalność? Tak. W końcu jego ludzie są jego własnością. Dosłownie. Jego własność musi być lojalna i oddana. Za to zapłacił! Fitzgerald brutalnie i bez skrupułów wbija się w zastany porządek i próbuje ustawić go po swojemu. Tylko czy naprawdę ma szansę? Mówią, że każdy człowiek ma swoją cenę i każdego można kupić, ale czy ,,cena” to tylko pieniądze? A może mimo wszystko Sushi przeciągnie Montgomery na swoją stronę tylko poprzez bycie… sobą?

Nie jestem jakąś wielką fanką Kenjiego, ale zgodzę się, że jego sposób pracy jest… ciekawy. I z niewiadomych przyczyn skuteczny. A może jest coś w tym, że szczerość popłaca? No dobra, Kenji to przypadek bardzo ,,specjalny”.

Jednak dla mnie to był najmniej interesujący wątek. Co innego spotkanie twarzą w twarz z Gildią. Szczerze - chciałabym więcej scen Fukuzawa vs...

Póki co jest to ostatni tomik, do jakiego miałam dostęp. A już widzę, że manga może mi rozjaśnić to, czego nie załapałam w anime (albo nieuważnie oglądałam, trzeba będzie to nadrobić przed kolejną serią).

Póki co jest to ostatni tomik, do jakiego miałam dostęp. A już widzę, że manga może mi rozjaśnić to, czego nie załapałam w anime (albo nieuważnie oglądałam, trzeba będzie to nadrobić przed kolejną serią).

W tym tomie pojawiło się interesujące wykorzystanie zdolności jednej postaci. Z ogromnym zainteresowaniem przyglądałam się rozgrywce między rywalami.

Dodatkowo znów bliżej poznajemy kolejne postaci, co zapewniło tej części dużo humoru. Niektóre zachowania i osobowości są rozbrajające i to jest najmocniejszą stroną "Bungou Stray Dogs" przezabawne persony. Oczywiście nie można też zapomnieć o dobrej akcji.

W tym tomie pojawiło się interesujące wykorzystanie zdolności jednej postaci. Z ogromnym zainteresowaniem przyglądałam się rozgrywce między rywalami.

Dodatkowo znów bliżej poznajemy kolejne postaci, co zapewniło tej części dużo humoru. Niektóre zachowania i osobowości są rozbrajające i to jest najmocniejszą stroną "Bungou Stray Dogs" przezabawne persony. Oczywiście nie...

Seria Bungou Stray Dogs – Bezpańscy Literaci to wciągająca, przemyślana i logiczna historia, która jak na razie nie powoduje momentów znużenia. Manga zapewnia sporą dawkę rozrywki i jest godna polecenia każdemu, kto szuka dynamicznej fabuły z nietuzinkowymi postaciami. Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek.

https://gameplay.pl/news.asp?ID=119211

Seria Bungou Stray Dogs – Bezpańscy Literaci to wciągająca, przemyślana i logiczna historia, która jak na razie nie powoduje momentów znużenia. Manga zapewnia sporą dawkę rozrywki i jest godna polecenia każdemu, kto szuka dynamicznej fabuły z nietuzinkowymi postaciami. Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek.

https://gameplay.pl/news.asp?ID=119211

Miła niespodzianka biorąc pod uwagę fakt, że poprzedni tom był mocno przeciętny. Bardzo mi się podobała gra, w której nagrodą jest klucz otwierający drzwi do wolności, przypomina mi to pewien motyw z baśni.

Dopiero teraz doczytałam, że imiona bohaterów są tak naprawdę imionami prawdziwych japońskich poetów, ciekawy pomysł.

Szkoda tylko, że wszystkie tomy czyta się tak szybko.

Miła niespodzianka biorąc pod uwagę fakt, że poprzedni tom był mocno przeciętny. Bardzo mi się podobała gra, w której nagrodą jest klucz otwierający drzwi do wolności, przypomina mi to pewien motyw z baśni.

Dopiero teraz doczytałam, że imiona bohaterów są tak naprawdę imionami prawdziwych japońskich poetów, ciekawy pomysł.

Szkoda tylko, że wszystkie tomy czyta się tak...

W wolnych chwilach Atushi przechodzi z rąk do rąk i uczy się nowych technik pracy w Zbrojnej Agencji Detektywistycznej. Tym razem jego mentorem będzie prostolinijny Kenji, który z uśmiechem na ustach i rozbrajającą dziecinna ufnością rozwala, i to dosłownie, każdą sprawę. W czasie kiedy tygrysołak dochodzi do wniosku, że metody Kenjiego są zbyt nieszablonowe, w centrali Mafii Portowej Higushi tłumaczy niepowodzenie ostatniej misji. W końcu to ona była szefową całej operacji i kiepski stan Akutogawy, zniszczony transportowiec z ładunkiem oraz znikome szkody zadane Zbrojnej Agencji Detektywistycznej są jej porażką. Czy mimo wszystko uda jej się utrzymać na stołku? Czy elitarna grupa Czarnych Jaszczurek będzie teraz polować na jej głowę czy może jednak posłucha dawnej szefowej? I co z Akutogawą?
Po lekcji z Kenjim Atsushi wraca do swoich dawnych zajęć: pilnowania Naomi przed kolejnym atakiem Mafii Portowej. W sumie teraz muszą pilnować siebie wzajemnie, bo na obydwie ich głowy są wyznaczone nagrody, więc pomaga im Tanizaki. Jego dar „Płatki śniegu”, który może powodować miraże, jest tu bardzo przydatny. Czy jednak fatamorgana może pokonać dar tworzenia bajkowych iluzji? Zapowiada się mentalna walka dwóch potężnych zdolności defensywnych!
Więcej na: http://www.monime.pl/manga-bungou-stray-dogs-tom-4/

W wolnych chwilach Atushi przechodzi z rąk do rąk i uczy się nowych technik pracy w Zbrojnej Agencji Detektywistycznej. Tym razem jego mentorem będzie prostolinijny Kenji, który z uśmiechem na ustach i rozbrajającą dziecinna ufnością rozwala, i to dosłownie, każdą sprawę. W czasie kiedy tygrysołak dochodzi do wniosku, że metody Kenjiego są zbyt nieszablonowe, w centrali...

Są takie tytuły, o których pisze się w bardzo łatwy sposób, lecz zdarza się wyjątki, które mimo dobrego wrażenia pozostawiają po sobie kompletną pustkę w głowie i ciężko skleić choćby jedno zdanie. I tutaj z pomocą mogłaby mi się przydać nadnaturalne zdolności, które posiadają bohaterowie Bezpańskich Literatów. Bycie Uzdolnioną na pewno ułatwiłoby moje życie. Bo mimo tego, że przy Bungou, bawię się całkiem nieźle, to pisanie już nie należy do najłatwiejszych. A może mam tylko dzisiaj zły dzień, który powoduje, że mój mózg buntuje się przeciwko jakiejkolwiek pracy? No cóż, z pewnością za chwilę się o tym przekonamy.

Po starciu z Mafią Portową wojna wydaje się tylko kwestią czas, w szczególności po tym, jak do Agencji dołącza Kyouka. Lecz na horyzoncie pojawiają się kolejne kłopoty, które ten problem spychają na bok… bowiem, pojawiają się członkowie Gildii.
Multimiliarder Fitzgerald przychodzi do Agencji z bardzo nietypową ofertą. Czego zażąda od dyrektora Fukuzawy?
Atsushi i Kenji, starszy stażem kolega po fachu, wyruszają na kolejne zwykłe zlecenie detektywistyczne… młody detektyw ma się uczyć metod rozwiązywania zagadek, ale czy na pewno Kenji nadaje się na nauczyciela, w końcu używa bardzo nietypowych metod.
Niestety, Atsushi nie byłby sobą, gdyby nie wpadł w kolejne tarapaty. Kim jest tajemnicza dziewczyna, która zaatakowała jego i kilku innych członków Agencji?
Co z tego wszystkiego wyniknie?


O ile początek tomiku jest w miarę spokojny i sielankowy, to dalsze jego rozdziały znacznie nabierają tempa. Jednak mimo wszystko czegoś jest mi brak. Jakiejś aury tajemniczości lub choćby zakończenia, które sprawiłoby, że nie mogłabym się oprzeć, przed sięgnięciem po kolejną część. Pod tym względem czuje się zawiedziona, bo wszystko dostałam jak na tacy – najważniejsze fakty zostały wyłożone w ekspresowym tempie, co skutecznie zabiło mój zapał. Owszem wiele wątków pozostało do wyjaśnienia, jednak to już nie jest to, czego bym oczekiwała. Mam tylko nadzieję, że to chwilowy taki spadek i szybko ta kwestia zostanie odmieniona.

Kenji jest bardzo specyficznym nastolatkiem, który dzięki swoim zdolnością trafił do Agencji. Również jego metody rozwiązywania spraw są bardzo zaskakujące. Nikt normalny będąc na jego miejscu, nie odważyłby się w ten sposób prowadzić śledztwa. Chłopak wychowywał się na wsi i wciąż uczy się życia w mieście i przyzwyczaja się do dotąd nieznanych mu rozwiązań, które są w nim zastosowane, na przykład płacenie pieniędzmi. Mimo swojego dziwacznego usposobienia jest bardzo pogodny, miły i uczynny, dzięki czemu jest bardzo lubianym chłopcem i wszyscy chętnie mu pomagają tak jak on innym.

Wciąż się zastanawiam, dlaczego czwarty tomik, zresztą tak samo, jak ten oznaczony numerem dwa, okazał się słabszy… mam nadzieję, że w końcu się to ustabilizuje. Bo jak widać, nie wystarczy tylko sama akcja, by zrobić wrażenie na czytelniku, potrzeba jeszcze pewnej głębi. Dość tych żali, bo mimo wszystko nie jest tak źle, jakby się wydawało. Skupiając się tylko na tym jednym aspekcie, można być zawiedzionym, ale nie można zapomnieć, że całość ma dość komediowy charakter i w głównej mierze ma bawić czytelnika, co oczywiście robi. Kolejna gagowa manga, która wywołuje uśmiech na twarzy w nawet najbardziej pochmurny dzień, co dla mnie jest dużym plusem.

Wciąż zadziwia mnie różnobarwność postaci i ich umiejętności, a patrząc na to, że w głównej mierze skupiają się na dziełach literackich, aż ciężko uwierzyć, że ktoś wpadł na taki pomysł. Bardzo oryginalny sposób na charakteryzację bohaterów. Dlatego moja ciekawość, mimo wszystko, wciąż rośnie. Pozostało przecież tak wiele możliwości. No cóż, nie pozostaje mi nic innego jak zapoznać się z kolejnym tomikiem i sprawdzić, jak tym razem potoczy się ta historia i w jakie tarapaty tym razem wpadnie Agencja. Mimo wad i tak lubię ten tytuł, w końcu czyta się dla przyjemności.



Moja ocena: 7/10

Są takie tytuły, o których pisze się w bardzo łatwy sposób, lecz zdarza się wyjątki, które mimo dobrego wrażenia pozostawiają po sobie kompletną pustkę w głowie i ciężko skleić choćby jedno zdanie. I tutaj z pomocą mogłaby mi się przydać nadnaturalne zdolności, które posiadają bohaterowie Bezpańskich Literatów. Bycie Uzdolnioną na pewno ułatwiłoby moje życie. Bo mimo tego,...

Od samego początku jak przystało na Bungou Stray Dogs, główni bohaterowie bawią zabawnymi dialogami i beztroskim zachowaniem, a historia w punkcie kulminacyjnym ma zaskakujący zwrot akcji. Nie cały tomik jest jednak tak beztroski. Już od trzeciego rozdziału wydarzenia się kumulują, zwłaszcza gdy w progach Agencji Detektywistycznej zjawia się multimiliarder Fitzgerald, wraz ze swoją „świtą”. Jak się później okaże nie wszyscy z nich będą mieli pokojowe zamiary i można powiedzieć, że wydarzenia zaczynają przybierać dziwny i niebezpieczny obrót.

Pełna recenzja na wypowiemsie.pl:

http://wypowiemsie.pl/bungou-stray-dogs-bezpanscy-literaci-4-recenzja/

Od samego początku jak przystało na Bungou Stray Dogs, główni bohaterowie bawią zabawnymi dialogami i beztroskim zachowaniem, a historia w punkcie kulminacyjnym ma zaskakujący zwrot akcji. Nie cały tomik jest jednak tak beztroski. Już od trzeciego rozdziału wydarzenia się kumulują, zwłaszcza gdy w progach Agencji Detektywistycznej zjawia się multimiliarder Fitzgerald, wraz...

Do akcji wkracza Gildia :D Super pomysł z postacią Lucy :)

Do akcji wkracza Gildia :D Super pomysł z postacią Lucy :)

Ciekawy tom. Rozpoczyna się od szybkiej sprawy rozwiązanej przez nietypowe podejście.
Podobało mi się równie zaskakujące zakończenie zabawy w berka, jak i wyjaśnienie kim naprawdę jest przypadkowy lekarz.

Ciekawy tom. Rozpoczyna się od szybkiej sprawy rozwiązanej przez nietypowe podejście.
Podobało mi się równie zaskakujące zakończenie zabawy w berka, jak i wyjaśnienie kim naprawdę jest przypadkowy lekarz.