Powieść początkowo zapowiadała się naprawdę obiecująco. Zachęcający temat, ciekawe miejsce akcji, interesujący bohaterowie oraz ich rozterki. Co więc poszło nie tak?

Pierwszym poważnym problemem, moim zdaniem był sposób przekazania historii. Narracja wieloosobowa często daje zaletę rzucania różnorodnego światła na opowieść, jednak tym razem ta opcja zadziałała raczej na niekorzyść. Dodatkowo autorka stosowała retrospekcje. Niestety dość nieudolnie. Niewyraźnie zarysowane, trudno było rozpoznać ich początek i koniec.

Słabo przedstawieni bohaterowie z początku są trudni do zidentyfikowania. Kto jest kim? Czyj to mąż, czyja to żona? Te pytania mogą niejednokrotnie powracać przez zbyt płytką kreację postaci oraz częste przerzucanie narracyjne.
Co jeszcze uznaję za dość dużą wadę? Pominięcie najciekawszej i najbardziej intrygującej postaci - Snow. Dziewczynka przykuwała uwagę swoim niecodziennym charakterem, skrytością i wysoką, choć nieeksponowaną inteligencją. Brak jakiegokolwiek rozdziału poświęconego dla jej przemyśleń i punktu widzenia drażnił i irytował. Bardzo chciałam bliżej poznać małą Snow, jednak autorka postawiła na maksimum tajemniczości w tej kwestii. Myślę, że nawet jeden rozdział, najlepiej końcowy, podsumowujący i dający świeże spojrzenie na całą historię, nadałby całej powieści lepszego smaczku, a sama Snow najlepiej by ją zwieńczyła.

Do zalet "Siracusy" można zaliczyć dokładne i malownicze opisy miejsca akcji - Rzymu i Syrakuz. Czytając słowa końcowe od autorki możemy się domyślić, że sama odwiedziła te miejsca, co zaowocowało tak dobrymi wyobrażeniami. Bardzo szczegółowo są też opisane tamtejsze zwyczaje, jak celebracja każdego posiłku, czy czułość na punkcie smaku wina.

Podsumowując, powieść nie należy do najgorszych, ale też nie zalicza się do wybitnych. Myślę, że spełni wymogi lekkiej, wakacyjnej lektury.

Powieść początkowo zapowiadała się naprawdę obiecująco. Zachęcający temat, ciekawe miejsce akcji, interesujący bohaterowie oraz ich rozterki. Co więc poszło nie tak?

Pierwszym poważnym problemem, moim zdaniem był sposób przekazania historii. Narracja wieloosobowa często daje zaletę rzucania różnorodnego światła na opowieść, jednak tym razem ta opcja zadziałała raczej na...