Tom V Mrocznej Wieży jest troszeczkę wydmuszką. Zapowiada się wspaniale - nasi starzy znajomi w pełnym składzie docierają do Calla Bryn Sturgis, miasta które jest gnębione przez potwory przypominające Wilki, które porywają część mieszkających tam dzieci. Oczywiście rewolwerowcy nie mogą przejść obok tej krzywdy obojętnie - rozpoczynają się przygotowania do walki. I owe przygotowania będą trwały, i trwały, i trwały, aż do ostatnich stron.

A po drodze napatoczymy się na ojca Callahana, którego fani Króla kojarzą z pewnego nękanego wampirami miasteczka. O nim też będzie mowa, ale nie była to, niestety, tak porywająca historia, jak w poprzedniej części opowieść o wielkiej miłości Rolanda. (w międzyczasie przygotowania do konfrontacji z Wilkami nadal trwają)

Gdy już do tej ostatecznej walki dojdziemy - szast, prast i po krzyku. A Wilki niestety nie będą futrzastymi bestiami, jako fanka wilkołaków jestem niepocieszona! Chociaż można się było tego spodziewać, to byłoby zbyt proste.

Podsumowując - za dużo tych przygotowań i blablania, za mało Mrocznej Wieży.

Tom V Mrocznej Wieży jest troszeczkę wydmuszką. Zapowiada się wspaniale - nasi starzy znajomi w pełnym składzie docierają do Calla Bryn Sturgis, miasta które jest gnębione przez potwory przypominające Wilki, które porywają część mieszkających tam dzieci. Oczywiście rewolwerowcy nie mogą przejść obok tej krzywdy obojętnie - rozpoczynają się przygotowania do walki. I owe...