"Kraina chichów" jest dziwna. Dziwny jest bohater Tomasz Abbey,który jakoś nie daje się czytelnikowi polubić. W każdym razie ja go nie polubiłam,jakiś taki naburmuszony ,egoistyczny, z kompleksem -syna znanego ojca.Traktujący swoją pracę w szkole jak karę, antypatyczny typ i tyle. Jednak gdy poznaje Saxony i łączy ich miłość do książek pisarza Marshalla France’a,zaczęło mnie interesować co z tego wyniknie. Książka wciągnęła mnie aż tak, że nie mogłam jej zostawić,choć był moment ze ją "rzuciłam" w kąt. Jednak bulterier z okładki wodził za mną oczyma,nie dało się inaczej trza było wszystko inne zostawić i skończyć książkę;)
Anna córka Marshalla France'a godzi się żeby Tomasz napisał biografię jej ojca.Jednak nie jest zadowolona gdy razem z nim przyjeżdża Saxony.
Akcja rozgrywa się powoli lecz ma zaskakujące zwroty,gdy myślimy że jest już ok.to nagle wszystko się wywraca do góry nogami. Zakończenie zaskakujące,z drugiej strony godne całej akcji.

Jedna uwaga o bulterierach, zawsze wywierały u mnie dziwny niepokój.Nie masywną sylwetką czy opowieściami na temat ich domniemanej agresji, lecz wyglądem oczu i mimiką pyska. Po skończeniu "Krainy chichów" umocniłam się w twierdzeniu, że jest to jedyna chyba rasa psów którego bym nie chciała mieć,nawet jakby mi za to płacili. Głupie,wiem. Chyba mam jakąś schizę po te książce...

Mimo wszystko "Kraina Chichów" ciekawi do samego końca. Książka warta uwagi.

"Kraina chichów" jest dziwna. Dziwny jest bohater Tomasz Abbey,który jakoś nie daje się czytelnikowi polubić. W każdym razie ja go nie polubiłam,jakiś taki naburmuszony ,egoistyczny, z kompleksem -syna znanego ojca.Traktujący swoją pracę w szkole jak karę, antypatyczny typ i tyle. Jednak gdy poznaje Saxony i łączy ich miłość do książek pisarza Marshalla France’a,zaczęło...