Nareszcie przeczytałam książkę która wręcz ZMUSIŁA MNIE do napisania recenzji.
Nie można przejść obojętnie obok trzeciego tomu opowiadających o losach Kelsea Glynn.
Już patrząc na samą okładkę aż świerzbią nas ręce (w moim przypadku zapałałam miłością do książek w twardej oprawie)! Każda po kolei wolała do mnie: jestem tym czego właśnie chcesz, spójrz na mnie. Skusiłam się, jakże by inaczej.
Uważam, że był to bardzo dobry wybór, nie tylko ze względu na okładkę, na recenzje zachęcające do zapoznania się z treścią. Wnioskując z opisu, można było się spodziewać szablonowej, słodkiej opowieści- z trójkątem miłosnym wplecionym w fabule jak to ostatnio bywa z co drugą książką.
Wielkie dzięki, że w tej kwestii się pomyliłam. Akcja trylogii od pierwszego tomu skupia się wokół głównej bohaterki, jej dążenia do należnego jej tronu. Nie ma tu miejsca na słodkie wyznania miłosne, jest za to wiele politycznych i moralnych aspektów. Jesteśmy świadkiem dojrzewania młodej kobiety, jej poczynań mających wpływ na tysiące poddanych.
Obserwujemy również alternatywną rzeczywistość, a raczej świat z przeszłości.
Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość w tej trylogii są ze sobą bardzo ściśle powiązane.
W ostatnim tomie ma to największe znaczenie.
W „Losach Tearlingu” obserwujemy upadek królestwa, walący się system jakichkolwiek wartości- wpływ wiary na politykę. Możemy odnosić te wszystkie zdarzenia do naszego świata, ponieważ wszystko to co dzieje się w Tearlingu dzieje się również w tym samym czasie gdzieś na Ziemi.
Bohaterowie, są odważni, nieustępliwi- popełniają błędy i to takie które wpłyną nie tylko na ich teraźniejszość ale również na przyszłość. Niektórzy stracili w moich oczach, w porównaniu z poprzednimi tomami. Inni po protu zginęli, okazali się kimś innym niż byli.
Wszystkie ich działania doprowadziły do kulminacyjnego momentu- zakończenia.
Było ono dla mnie największym zaskoczeniem, i wcale nie powiem, że pozytywnym.
Nie przewidywałam takiego obrotu spraw, ani trochę- według mnie krzywdzące w pewnym sensie dla głównej bohaterki. W pewnym sensie uważam, że wszystko co działo się przez te trzy tomy zostało w jakiś sposób wymazane i poddane w niebyt ostatnimi 40 stronami. Jest mi smutno z tego powodu, pierwszy raz zdarzyło mi się współczuć naprawdę bohaterce, po tym co zrobiła dla swojego kraju, całego Nowego Świata-po prostu zasługiwała na coś więcej.
Trylogię jak najbardziej polecam, ponieważ jest to nieszablonowa historia nie jakaś pierwsza lepsza historyjka. Można się z niej naprawdę wiele nauczyć, z zakresu polityki, moralność a także wyobrażenia ludzkości o utopijnym świecie.
Czasami warto zadać sobie pytanie- czy jest możliwość stworzenia świata wolnego od wszelkiego zła? A co ważniejsze: co jesteśmy w stanie dla tego poświęcić?

Nareszcie przeczytałam książkę która wręcz ZMUSIŁA MNIE do napisania recenzji.
Nie można przejść obojętnie obok trzeciego tomu opowiadających o losach Kelsea Glynn.
Już patrząc na samą okładkę aż świerzbią nas ręce (w moim przypadku zapałałam miłością do książek w twardej oprawie)! Każda po kolei wolała do mnie: jestem tym czego właśnie chcesz, spójrz na mnie. Skusiłam...