O tym jaki mam sentyment i jakim szacunkiem darzę Krystynę Jandę, a także to jaką mam do niej słabość pisałem już wielokrotnie przy opiniowaniu książek o niej, bądź jej autorstwa. Nie będę się zatem powtarzał.

Bardzo się cieszę, że zdecydowano się wydać jej dziennik internetowy w formie książkowej albowiem bardzo go lubię czytać. A dziennik prowadzony przez Jandę jest dla mnie rewelacyjny. Burzy on dystans pomiędzy nią – aktorką a nami – fanami. Dzięki niemu Janda nie jest ikoną niedostępną dla nikogo, posągową i tajemniczą postacią, o której nikt nic nie wie a którą otacza jakiś kult.

Dziennik ten pokazuje prawdziwe oblicze aktorki (a nie wykreowany przez media) – serdecznej, wrażliwej kobiety, niezwykle inteligentnej, piekielnie dowcipnej z niewyobrażalnie wielkim dystansem, głównie do siebie. Jej przemyślenia, troski, anegdoty, opowieści są pełne humoru, ciepła, celnych uwag i spostrzeżeń, ale co najważniejsze – aktorka nie przekracza tu granic, po których jedyne co pozostaje to niesmak. Nie epatuje tu nadmiernie intymnością, nie daje nam wszystkiego na tacy, uchyla co prawda rąbka prywatności, ale całej pozostałej reszty pilnie strzeże, nie prowadzi tych zapisków w sposób ekshibicjonistyczny. Nie robi też z siebie divy ani nie stawia się na piedestale. Nie można też jej odmówić, że jest naprawdę bystrą i spostrzegawczą obserwatorką otaczającego ją świata, co doskonale widać, chociażby w jej dzienniku.

Trochę mnie zasmuca ten ogrom hejtu z jakim spotyka się obecnie Krystyna Janda. Niejednokrotnie zauważyłem jak wiele zarzuca się jej bzdurnych i wyssanych z palca bredni. Ale cóż, taka chyba cena sławy, poza tym Janda głośno mówi co myśli, nie boi się wyrażać swojego zdania, nierzadko w bezkompromisowy sposób. A że głupia nie jest, z sensem mówi co wielu osobom się nie podoba i dla wielu jest niewygodne to i też zbiera za to cięgi od wielu jakże jej „życzliwych”.

I możecie sobie pisać i mówić co chcecie, ale dla mnie jest to ikona polskiego – ba! Światowego – kina. A poza tym równa z niej babka i tyle w temacie.

O tym jaki mam sentyment i jakim szacunkiem darzę Krystynę Jandę, a także to jaką mam do niej słabość pisałem już wielokrotnie przy opiniowaniu książek o niej, bądź jej autorstwa. Nie będę się zatem powtarzał.

Bardzo się cieszę, że zdecydowano się wydać jej dziennik internetowy w formie książkowej albowiem bardzo go lubię czytać. A dziennik prowadzony przez Jandę jest dla...