Nie zaprzeczę - uwielbiam tę serię i po skończonym tomie od razu mam ochotę sięgnąć po następny, żeby sprawdzić, jak rozwinie się historia. Dotyczy to także szóstej odsłony "Sagi", która ciekawi i oferuje kilka zaskakujących zwrotów wydarzeń.

Jednak przez szybkie tempo akcji niektóre wątki są traktowane z mniejszą uwagą. Hazel już troszkę dorosła, ale nie do końca wiemy, jak wyglądało jej życie w przedszkolu. Uparty stał się szalonym skurczybykiem, a Klara dorobiła się tatuaży... Zgodzę się, że zmiany w postaciach mają sens, jednak mogły zostać ukazane bardziej szczegółowo i konkretnie. Najbardziej przekonuje mnie miłość Marko i Alany, którzy wrócili do siebie.

Bohaterowie zmienili się również fizycznie. Fiona Staples świetnie ich postarzała - poznajemy postacie na pierwszy rzut oka, ale dostrzegamy, że przybyło im kilka lat i zmienili trochę swój styl. Poza tym scena z oczami Alany chwyta za serce, fantastycznie oddano emocję w tym rysunku. Dziwię się natomiast, że tak zignorowano wątek spiskującego robota z poprzedniego tomu. Liczyłem, że autor nada sens jego życiu. Ale może chodziło o pokazanie, że nasze tragedie obchodzą przede wszystkim nas, innych niekoniecznie. Smutne.

Nie zaprzeczę - uwielbiam tę serię i po skończonym tomie od razu mam ochotę sięgnąć po następny, żeby sprawdzić, jak rozwinie się historia. Dotyczy to także szóstej odsłony "Sagi", która ciekawi i oferuje kilka zaskakujących zwrotów wydarzeń.

Jednak przez szybkie tempo akcji niektóre wątki są traktowane z mniejszą uwagą. Hazel już troszkę dorosła, ale nie do końca wiemy,...