Orłowski (ur. 1934) znalazł sobie wygodną niszę - historię polskiej techniki

W 1956 r., jako absolwent Politechniki Warszawskiej, został pracownikiem naukowym Instytutu Historii PAN. Po 21 latach uzyskał tytuł doktora, a po 17 następnych, w wieku 60 lat, habilitował się na podstawie rozprawy zatytułowanej "Osiągnięcia inżynierskie Wielkiej Emigracji". Do zeszłego roku zasiadał w Radzie Instytutu Pamięci Narodowej; organ ten został zniesiony szczęśliwie w 2016 roku, czego i całemu IPN życzę.

Na LC ma 20 książek i 3 opinie. Omawianą ja osobiście wprowadziłem po 32 latach od jej publikacji w ilości 20 000 egzemplarzy. Dzięki mnie powiększa się ilość opinii dzieł pana Orłowskiego do sztuk 4.

No cóż, bogatym Państwem jesteśmy, jeśli stać nas na wydawanie takich andronów, dyrdymał i głupot. Ponadto, sens takich publikacji wpisuje się w nasz kompleks niższości wobec Zachodu, ale chęć dorównywania mu nie może polegać na tworzeniu mitów. Polska była cywilizacyjnym zadupiem i dalej nim pozostaje, co wskazuje indeks Hirscha.

Zamiast mitologii, należy udzielać wsparcia polskim wynalazcom i uczonym, a nie wyrzucać pieniędzy na książki podobne do tej. Howgh!!
PS Teraz mnie się ukazało, że już recenzowałem inne dzieło tego autora: "Odyseja po polsku". I to nie przypadek, że też dałem PAŁĘ Eo ipso moje dwie recenzje stanowią 50% wszystkich

Orłowski (ur. 1934) znalazł sobie wygodną niszę - historię polskiej techniki

W 1956 r., jako absolwent Politechniki Warszawskiej, został pracownikiem naukowym Instytutu Historii PAN. Po 21 latach uzyskał tytuł doktora, a po 17 następnych, w wieku 60 lat, habilitował się na podstawie rozprawy zatytułowanej "Osiągnięcia inżynierskie ...