Bauman jak to Bauman, jak zawsze szalenie spostrzegawczy i inteligentny. „44 listy” proponują formę niezobowiązującą, wręcz okazjonalną. Doskonale czyta się ją autobusie czy czekając w kolejce „do okienka”. W tygodniku kulturalnym na TVP Kultura padło też określenie „lektury kibelkowej”, bo tytułowe listy, liczące po kilka stron, szybko czyta się na tak zwanym tronie. Niech jednak nikogo nie zmyli ta niepozorność, bowiem ta książka przekazuje treść największego kalibru. Profesor Bauman zebrał tu niezliczoną liczbę przemyśleń, w których tłumaczy nam naszą rzeczywistość, ukazując jej wszystkie aspekty w świetle socjologicznej i kulturowej analizy. Niejednokrotnie łapałem się na tym, że czytam właśnie prawdy o samym sobie, o ludziach mi znanych, ludziach mi bliskich. A przeczytamy w listach o kryzysie gospodarczym, politycznym, ale też o kryzysie kontaktów międzyludzkich, o tym jak podupada umiejętność nawiązywania relacji interpersonalnych, budowania ich jakości na rzecz ilości – jaką cyferkę macie w nawiasie na facebooku? Na tych niespełna trzystu stronicach zawarta jest kwintesencja naszej rzeczywistości, szokującej, przerażającej i fascynującej zarazem.

Bauman jak to Bauman, jak zawsze szalenie spostrzegawczy i inteligentny. „44 listy” proponują formę niezobowiązującą, wręcz okazjonalną. Doskonale czyta się ją autobusie czy czekając w kolejce „do okienka”. W tygodniku kulturalnym na TVP Kultura padło też określenie „lektury kibelkowej”, bo tytułowe listy, liczące po kilka stron, szybko czyta się na tak zwanym tronie. Niech...