Jestem bardzo, bardzo zaskoczona. Ok, rozpoczęłam czytanie serii od drugiej części i prawda jest taka, że sięgnęłam po nią ze względu na fakt, że ma lepsze oceny niż pierwsza. Pierwszą odłożyłam do zwrotu do biblioteki uznając, że skoro druga jest lepsza, to ja za pierwszą podziękuję. Ale biblioteka zaczęła się dopominać o swój egzemplarz, więc w sumie nie miałam wyjścia. Zaplanowałam przejrzeć i już. Wyszło inaczej. Przeczytałam od deski do deski. Bardzo szybko, bo dziwnym trafem, bardzo wciągnęła mnie ta historia, a jej sposób opowiedzenia uznałam za całkiem prawdopodobny, interesujący i w sumie ciekawy.
Jestem zwolennikiem tej części. Jest dobra, interesująca, ciekawa. Opowiedziana bardzo płynnie i bardzo wiarygodnie. Bohaterowie należą do kategorii tych, których nie można nie lubić. Takich, których dzieje zaczynają mnie interesować niemal od pierwszych stron. Świetnie tej historii robi rozpisanie na partię Grety i Eleca. Książka Eleca doskonale dopełnia historii nawet jeśli jest to dopełnienie po fakcie. Epilog, podobnie zresztą jak w przypadku części drugiej, mnie wzruszył, i choć mam głębokie przekonanie, że takie było jego zadanie, to i tak mnie wzruszył.
Tak, to może jest typowa młodzieżówka, ale ta napisana jest w taki sposób, że czytelnik, który czasy młodzieżowe ma już dawno za sobą, nadal ma ochotę śledzić losy bohaterów, nadal w nich uczestniczyć, nadal im kibicować. Jest dobrze, w moim przypadku tym bardziej, że ja organicznie nie znoszę trójkątów w losach bohaterów. Zawsze od nich uciekam i często nie są dla mnie przekonujące. Ten jest.
Śmiało mogę polecić tę książkę.
Czytajcie, warto!
Jestem bardzo, bardzo zaskoczona. Ok, rozpoczęłam czytanie serii od drugiej części i prawda jest taka, że sięgnęłam po nią ze względu na fakt, że ma lepsze oceny niż pierwsza. Pierwszą odłożyłam do zwrotu do biblioteki uznając, że skoro druga jest lepsza, to ja za pierwszą podziękuję. Ale biblioteka zaczęła się dopominać o swój egzemplarz, więc w sumie nie miałam wyjścia. Zaplanowałam przejrzeć i już. Wyszło inaczej. Przeczytałam od deski do deski. Bardzo szybko, bo dziwnym trafem, bardzo wciągnęła mnie ta historia, a jej sposób opowiedzenia uznałam za całkiem prawdopodobny, interesujący i w sumie ciekawy.
Jestem zwolennikiem tej części. Jest dobra, interesująca, ciekawa. Opowiedziana bardzo płynnie i bardzo wiarygodnie. Bohaterowie należą do kategorii tych, których nie można nie lubić. Takich, których dzieje zaczynają mnie interesować niemal od pierwszych stron. Świetnie tej historii robi rozpisanie na partię Grety i Eleca. Książka Eleca doskonale dopełnia historii nawet jeśli jest to dopełnienie po fakcie. Epilog, podobnie zresztą jak w przypadku części drugiej, mnie wzruszył, i choć mam głębokie przekonanie, że takie było jego zadanie, to i tak mnie wzruszył.
Tak, to może jest typowa młodzieżówka, ale ta napisana jest w taki sposób, że czytelnik, który czasy młodzieżowe ma już dawno za sobą, nadal ma ochotę śledzić losy bohaterów, nadal w nich uczestniczyć, nadal im kibicować. Jest dobrze, w moim przypadku tym bardziej, że ja organicznie nie znoszę trójkątów w losach bohaterów. Zawsze od nich uciekam i często nie są dla mnie przekonujące. Ten jest.
Śmiało mogę polecić tę książkę.
Czytajcie, warto!

Jestem bardzo, bardzo zaskoczona. Ok, rozpoczęłam czytanie serii od drugiej części i prawda jest taka, że sięgnęłam po nią ze względu na fakt, że ma lepsze oceny niż pierwsza. Pierwszą odłożyłam do zwrotu do biblioteki uznając, że skoro druga jest lepsza, to ja za pierwszą podziękuję. Ale biblioteka zaczęła się dopominać o swój egzemplarz, więc w sumie nie miałam wyjścia....