W "Przyrodnim bracie" poznajemy losy Grety, która jest zwyczajną, spokojną nastolatką. Mieszka razem z matką Sarah i ojczymem Randym, gdyż jej ojciec zmarł kilka lat wcześniej. Chodzi do miejscowego liceum i ma swoją najlepszą przyjaciółkę, której się zwierza. Sytuacja życiowa dziewczyny ulega diametralnej zmianie, kiedy do jej domu wprowadza się Elec, syn Randy'ego. Ma on najbliższy rok spędzić w domu swojego ojca, ponieważ jego matka Pilar musiała wyjechać na delegację zagraniczną. Greta i Elec nie mieli okazji wcześniej się spotkać, gdyż ojca i syna łączą złe relacje i utrzymują ze sobą sporadyczny kontakt. Dziewczyna słyszała o nim tylko niepochlebne opinie, które szybko okazały się prawdą.

Jak się łatwo domyślić Elec jest zbuntowanym chłopakiem z ciętym językiem, który wpada Grecie w oko. Starania dziewczyny, aby się do niego zbliżyć, poprzedzone zabawnymi docinkami, doprowadzają do tego, że z czasem przełamują lody i udaje im się ze sobą dogadać, i do siebie zbliżyć. Grecie jako jedynej udaje się dotrzeć do tego zagubionego chłopaka i skruszyć mury, którymi się otoczył. Poznaje nie tylko jego wrażliwszą stronę, ale także otwiera na miłość. Ich wspólnie spędzona noc tuż przez nagłym powrotem Eleca do domu, łamie serce Grety, ale też zaważa na jej dalszym życiu. Po latach tych dwoje spotyka się ponownie w niemiłych okolicznościach a uczucie, które się między nimi zrodziło, rozpala się na nowo.

Zaletą tej książki jest linia czasowa wydarzeń. Książka została podzielona na dwie części. Ten zabieg pozwolił nam poznać bohaterów na początku ich wspólnej drogi i zobaczyć przemianę z buzujących hormonami nastolatków w dorosłe osoby, które w pewien sposób ułożyły swoje życie i zostawiły za sobą przeszłość. Ale tylko teoretycznie, bo ta książka uświadamia nam jak ważne w naszym życiu są pierwsze miłości, czy osoby, z którymi decydujemy się przeżyć "swój pierwszy raz". Dużą przyjemnością było czytanie jak Greta i Elec na nowo się poznają, jak wygląda ich obecne życie, i jak ponownie zbliżają się do siebie. Choć zwykle narracja prowadzona jest w trzeciej osobie z perspektywy Grety, spodobało mi się, że mamy okazje poznać jak wydarzenia wyglądały dla Eleca, które rzucało na nie nieco inne światło.

Penelope Ward dała nam w swojej powieści bardzo silnych, wielowarswowych głównych bohaterów. Bardzo polubiłam postać Grety, rozumiałam targające nią emocje i towarzyszyłam jej w trakcie czytania. Mam jednak duży problem z postacią Eleca. Nie potrafiłam go polubić. Mimo współczucia jakie go niego żywiłam, nie podobały mi się decyzje, które podjął i sposób jak potraktował jedną z najbliższych mu później osób. Książka ta wywołała u mnie wiele emocji, a o to właśnie chodzi. Historia musi poruszyć czytelnikiem. Zwłaszcza strasznie irytowała mnie postać Randy'ego, którego znienawidziłam za to jak poniżał syna. Bardzo utożsamiłam się z Chelsea, której również zaczęłam współczuć i z największą ochotą wezmę się za "Najdroższego sąsiada", która jest jej dalszą historią.

Choć w tej fabule jest przewidywalność i schematyczność - dobra dziewczyna zakochuje się w złym chłopcu - kompletnie mi to nie przeszkadzało, bo po prostu lubię takie historię. Uwielbiam historie ludzi, którzy mają w życiu pod górkę i muszą przekonywać samych siebie i innych, że są coś warci. W których miłość rodzi się w bólach, a nie jest dana nam na początku i raz na zawsze. Książka ta była poruszająca, a nawet momentami wzruszająca, przynajmniej dla mnie.

"Przyrodni brat" porusza bardzo kontrowersyjny temat, jakim jest związek między przyrodnim rodzeństwem. Choć biologicznie Gretę i Eleca nie łączyły więzy pokrewieństwa, jest w tym niestosowność, która dodała tej opowieści pikanterii. Uczucie między bohaterami rodziło się stopniowo, ale nie brakowało w nich nastoletniej gorączkowości, co dobrze odzwierciedlało wiek bohaterów z początku książki. To duża zasługą autorki. Potrafiła stworzyć u bohaterów autentyczne, szczere uczucie, które mimo, że zrodzone bardzo wcześnie, nie opierało się tylko na fizycznej bliskości i przetrwało lata. Jego ponowne rozpalenie miało swoje konsekwencje, gdyż nie tylko dotyczyło dwójki dawnych zakochanych, ale także osób pośrednich, które to uczucie skrzywdziło.

Duża cześć tej książki została też poświęcona relacji ojciec-syn, czy w ogóle rodzice-dzieci. W relacji Eleca i Randy'iego brakowało wzajemnego zrozumienia, chęci poznania motywów postępowania. Było w niej za dużo złości i za mało chęci pojednania. Ma ona też zaskakujący zwrot akcji, który wbił mnie w fotel, i pozwoliło mi zrozumieć jej złożoność i trudność.

Styl autorki już wcześniej przypadł mi do gustu. Jest lekki, więc czytanie sprawia przyjemność. Autorka zgrabnie przeprowadza nas przez losy bohaterów, nie zanudzając nas zbędnymi opisami. Spędziłam przy tej książce parę relaksujących godzin, bo wciągnęła mnie bez reszty.

"Przyrodni brat" to niezwykle prawdziwa historia o trudnej miłości, stracie, dorastaniu i odzyskiwaniu poczucia własnej wartości. Opowiada historię beznadziejnie zakochanych w sobie ludzi, których połączyło uczucie, którego nie potrafił osłabić nawet czas. Ta książka pokazuje, że w życiu mamy czasem tylko jedną szansę na prawdziwe szczęście.

Naprawdę szczerze polecam wam tę książkę.
Autor: Pola
Czytaj na:https://czytamytu.blogspot.com/2019/02/recenzja-przyrodni-brat-penelope-ward.html

W "Przyrodnim bracie" poznajemy losy Grety, która jest zwyczajną, spokojną nastolatką. Mieszka razem z matką Sarah i ojczymem Randym, gdyż jej ojciec zmarł kilka lat wcześniej. Chodzi do miejscowego liceum i ma swoją najlepszą przyjaciółkę, której się zwierza. Sytuacja życiowa dziewczyny ulega diametralnej zmianie, kiedy do jej domu wprowadza się Elec, syn Randy'ego. Ma on...