10 część cyklu Miecz Prawdy, a zarazem druga część z zakończenia podzielonego na trzy tomy. Poprzednia część była doskonała, bałam się, że ta nie będzie tak dobra. Całe szczęście się myliłam.

Chociaż tytułowy "Fantom" obecny jest w fabule książki pod różnymi postaciami, u różnych postaci, główne jego znaczenie - Kahlan - nie jest nim już dla przyjaciół Richarda. W tym momencie walka zaczyna mieć wiele rozgałęzień. Armia Jaganga jest już na terytorium D'Hary, Szkatuły Ordena są w grze, Kahlan nadal jest uwięziona... a na dodatek pojawia się aspekt związany z tajemniczą wiedźmą Six. Ciekawe są również nawiązania do informacji z poprzednich części - nocne ogniki, Barracus. Wiele dzieje się w tej części. Determinacja i miłość prowadzą bohaterów do przodu. Zaakcentowanie wartości życia, które jest najważniejszą rzeczą, jaką mają bohaterowie, ciągle jest obecne w fabule. Z zapartym tchem dopinguje się bohaterów w ich zmaganiach, które na prawdę nie są proste. Bo ani Kahlan, ani Richardowi nie będzie łatwo. Bo co by było, gdy nie było ani Miecza, ani daru...?

Co ważne, wszystko zawiera się w słowach:
"Prowadź nas, mistrzu Rahlu.
Nauczaj nas, mistrzu Rahlu.
Chroń nas, mistrzu Rahlu.
Rozkwitamy w twojej chwale.
Osłania nas twoje miłosierdzie.
Twoja mądrość przerasta nasze zrozumienie.
Żyjemy tylko po to, żeby ci służyć.
Nasze życie należy do ciebie"

10 część cyklu Miecz Prawdy, a zarazem druga część z zakończenia podzielonego na trzy tomy. Poprzednia część była doskonała, bałam się, że ta nie będzie tak dobra. Całe szczęście się myliłam.

Chociaż tytułowy "Fantom" obecny jest w fabule książki pod różnymi postaciami, u różnych postaci, główne jego znaczenie - Kahlan - nie jest nim już dla przyjaciół Richarda. W tym...