Hanka to owoc romansu matki z żonatym mężczyzną. Hanka prowadzi małą budkę z hod dogami i goframi firma słabo prosperuje kobieta ma trzydzieści lat mieszka w malutkiej mieścinie w Bieszczadach, szara egzystencja, bez żadnych perspektyw życiowych. Przez ciągle padający deszcz, który nie zachęcał turystów do zwiedzania, samego przyjazdu nie miała z tego utargu.Jest prowincjonalną myszką, tą dobrą siostrą, aż któregoś dnia do jej drzwi puka jej przybrana siostra Kaja.
Siostra Hanki Kaja jest dziennikarką pracuje w studiu telewizyjnym, przebojowa, zarozumiała, bardzo zadufana w sobie egoistka. Jest piękna, pełna ambicji, a także konsekwetna.Przeszkody w swym życiu omija, grając przy tym nie fair, nieczysto. Po prostu jest osobą próżną, zepsutą do szpiku kości, bardzo egoistyczną kobietą. Nie potrafiła zaakceptować upływającego czasu straciła wszystkie swe pieniądze oraz majątek przetrwoniła na zabiegi plastyczne. Dla niej uroda była najważniejsza jej atutem największym musiała być idealna pod każdym względem.Pod aniołkowatą swoją powierzchnią niewiniątka ukrywała swój charakter twardy, nieustępliwy.
W tej powieści to są dwie kobiety z dwóch różnych światów. Hankę bardzo polubiłam to miła, ciepła, serdeczna postać. Pomimo swych długów i dochodów swojej firmy, w której słabo prosperowała, a także ciągle niekończących się pieniędzy dawała radę, była silna, twarda nie poddawała się bez walki i walczyła o swoje, o lepszy byt w życiu.
Choć walił się jej świat na głowę, ona nie pozwoliła by problemy, które narastały przerosły ją.
Umiała odnaleźć wyjście z każdej sytuacji, czy opresji w jakiej się znalazła.
Żyła skromnie, ale uczciwie. Radziła sobie samodzielnie.
Nie dało się nie lubić Hanki, była pogodną, życzliwą osobą o ciepłym, wielkim sercu.
Czego nie mogę napisać o jej siostrze Kai, strasznie irytująca z niej była egoistka nienawidziłam jej za to jaka była dla innych ludzi.
Była niezła manipulantka, manipulowała wszystkimi naokoło. Nie lubię takich samolubów takich jak Kaja, którzy uważają się za pępek całego świata i myślą, że postradali wszystkie rozumy, uważają się za lepszych od innych. Wredni egoiści, zepsuci od środka. Kipiała we mnie złość i gniew jaka ona była dla swej siostry. Wpieniała mnie na każdym kroku paniusia cholerna o złym charakterze.

Książka bardzo ciekawa,cudowna, a historia wciągająca, prawdziwa chwytająca za serce.
Bardzo przyjemna, lekka lektura autorki Izabelli Frączyk to już moje drugie spotkanie z tą pisarką moją ulubioną.
Wybrałam ją w bibliotece i nie żałuje czasu straconego przy niej. Pokazała dwa światy kobiet ten biedny i bogaty.
Jest to powieść obyczajowa, która mnie zaskoczyła,bardzo się spodobała.
Dla mnie to była przyjemność czytanie takiej dobrej, mądrej i cudnej książki.
Kolejny raz autorka pokazała klasę, podziw i szacunek mam dla niej.
Czekam na kolejne powieści Pani Frączyk, bo bardzo życiowe, piękne pisze.

Hanka to owoc romansu matki z żonatym mężczyzną. Hanka prowadzi małą budkę z hod dogami i goframi firma słabo prosperuje kobieta ma trzydzieści lat mieszka w malutkiej mieścinie w Bieszczadach, szara egzystencja, bez żadnych perspektyw życiowych. Przez ciągle padający deszcz, który nie zachęcał turystów do zwiedzania, samego przyjazdu nie miała z tego utargu.Jest...