To nie jest love story. To nie jest realizm magiczny. To jest najwspanialszy dowód, że miłość istnieje. Marquez pokazuje, że jeśli ktoś naprawdę kocha, to dla tej miłości jest w stanie zrobić wszystko. Ja pokochałam "Miłość w czasach zarazy" za szczerość, czasem brutalność, ale przede wszystkim za ukazanie piękna miłości. Może to banały, ale ta powieść w żadnym stopniu nie jest banalna. Autor ma trzeźwe podejście do uczucia i z precyzją wykazuje, że nawet w wieku 84 lat można dochować wierności ukochanej. Z drugiej strony widzimy, że nawet mając ponad 70 lat można się zakochać. Fascynujące tło karaibskiego miasta na początku XIX wieku tylko dodaje uroku powieści. Sprawne pióro Marqueza przeniosło mnie w czasy kolonialnych wojen i zwycięstw, turniur i strojnych kapeluszy.

Florentino Ariza zakochuje się od pierwszego wejrzenia w Ferminie Dazie. Te gorące, młodzieńcze uczucie nie przemija wraz z wiekiem. Pomimo licznych niesprzyjających okoliczności, Florentino przechowuje uczucie w sercu niczym największy skarb. Dochowuje Ferminie wierności i zostaje mu to wynagrodzone po ponad 50 latach oczekiwania.

To książka dla każdego o najpiękniejszej rzeczy, jaka może przydarzyć się człowiekowi - miłości.

To nie jest love story. To nie jest realizm magiczny. To jest najwspanialszy dowód, że miłość istnieje. Marquez pokazuje, że jeśli ktoś naprawdę kocha, to dla tej miłości jest w stanie zrobić wszystko. Ja pokochałam "Miłość w czasach zarazy" za szczerość, czasem brutalność, ale przede wszystkim za ukazanie piękna miłości. Może to banały, ale ta powieść w żadnym stopniu nie...