Są książki, ktore dzielą ludzi i są takie, które łączą. W "Elementarzu" bez trudu znajdzie coś dla siebie moja głęboko wierząca babcia i mój nieczytający niemal niczego brat ateista, profesor z uniwersytetu i prosty robotnik, polonista i fryzjerka, Polak i Chińczyk... Można wymieniać bez końca. Poezja ks. Jana Twardowskiego opiera się na uniwersalnych prawdach i pojęciach. Wielkie rzeczy tłumaczy prostym językiem, niektórych nie tłumaczy w ogóle (bo nie trzeba), tylko pokazuje. Daje nadzieję w beznadziei, ale też uczy, że w życiu nie można mieć wszystkiego. Dla mnie osobiście najważniejszym przekazem tej poezji jest cnota dawno zapomniana - pokora. Choć daleko mi do żarliwego katolicyzmu, to uważam, że jest to najpiękniejsza cecha, która dawała chrześcijanom zawsze przewagę nad innymi religiami. I słusznie. W słabości siła - przypomina ksiądz Jan. dlatego tak chętnie do niego zaglądam. Nie potrzebuję amerykańskiego systemu motywowania - wmawiania ludziom, że są najlepsi, że wszystko mogą, że wszechświat im sprzyja. Potrzebuję zgody na moją niedyspozycję, słabość. I przypomnienia "a nieszczęście - to szczęście/ lecz na razie inne". Tyle wystarczy.

Są książki, ktore dzielą ludzi i są takie, które łączą. W "Elementarzu" bez trudu znajdzie coś dla siebie moja głęboko wierząca babcia i mój nieczytający niemal niczego brat ateista, profesor z uniwersytetu i prosty robotnik, polonista i fryzjerka, Polak i Chińczyk... Można wymieniać bez końca. Poezja ks. Jana Twardowskiego opiera się na uniwersalnych prawdach i pojęciach....