Do tej książki, doprowadziła mnie ciekawość tego, co czyta osoba, pozostawiająca znaczek przy mojej opinii. Okazało się, że ten człowiek nie jest tylko czytelnikiem, ale też pisarzem. I tak skleił się los rzeczonego Śpiącego Kopciuszka, z moimi najszczerszymi chęciami, aby go przeczytać, poznać. Poza tym, lubię książki, których autorzy potrafią posługiwać się pięknym słowem, prawie każda opinia, z którą się zapoznałam, mówi właśnie o tym. Tu nadmienię, nie odnalazłam w książce pięknego języka, był to potoczny język, jaki słyszy się na co dzień. Po prostu bez wulgaryzmów, ale nie odnalazłam tu zachwytu, który pozwoliłoby mi na kwitnienie języka. Pobrałam ebooka, czym jednocześnie zostałam zobligowana niepisaną umową do tego, aby po przeczytaniu wyrazić swoja opinię. Zapewne, gdyby nie było tego kruczka, odłożyłabym książkę na bok po przeczytaniu jednej trzeciej zawartości. Chciałam jednak odnaleźć to, o czym wspominali inni czytelnicy. Jestem głodna wiedzy, wydarzeń, literek. I nareszcie zaczęło się. Akcja zmieniła swój obrót o 180 stopni. Mimo, że autor wetknął w tekst kilka słów podpowiadających przyszłe zdarzenia, można było z zainteresowaniem czytać. Było ciekawie, intrygująco, ale też niekiedy męcząco. Sympatie moją zaskarbili dziadkowie.

Do tej książki, doprowadziła mnie ciekawość tego, co czyta osoba, pozostawiająca znaczek przy mojej opinii. Okazało się, że ten człowiek nie jest tylko czytelnikiem, ale też pisarzem. I tak skleił się los rzeczonego Śpiącego Kopciuszka, z moimi najszczerszymi chęciami, aby go przeczytać, poznać. Poza tym, lubię książki, których autorzy potrafią posługiwać się pięknym...