Nieustępliwie wręcz wnikliwa analiza czasów ponowoczesnych, w mniejszym lub większym stopniu posiadająca jako tło czy odniesienie, cierpienie współczesnego człowieka, któremu przyszło w tych czasach żyć i które to cierpienia - jako dzisiejszą zewnętrzną kondycją właśnie spowodowane - są nowe, typowe właśnie dzisiaj.

Chodzi tu o cierpienia psychiczne czy emocjonalne, przede wszystkim zaś niepewność, która jest nieodłączna od wolności. Bardzo zaskakująca dla mnie jest moja własna refleksja towarzysząca lekturze, że dzisiejszy cierpiący człowiek rzadko tylko kiedy tak naprawdę i dogłębnie zdaje sobie sprawę czy jest w pełni świadomy, dlaczego cierpi, czym jego cierpienia są spowodowane, jak to wszystko "się kręci." Książka ta obnaża cierpienia i ukazuje w pełni, co tak naprawdę za nimi stoi i jakie są szanse czy nadzieje na życie szczęśliwsze. Taka jest moja refleksja - być może zbytnio zgeneralizowana i wyprojektowana na innych ludzi, ale mnie osobiście dotycząca na pewno.

Po raz pierwszy czytając Z. Baumana natknąłem się tutaj na jakby nieśmiałe oceny, osobiste i emocjonalne zapatrywania autora. Bo przekonywanie do swoich racji i wykazywanie błędów innych teorii to nie są żadne oceny, przynajmniej nie w tym sensie, o jaki mi tu chodzi. A wywody autora i jego wnioskowanie są oczywiście pierwszej klasy. Książka otwiera oczy na wiele spraw, sam bym z pewnością ani tego wszystkiego nie zauważył, a już tym bardziej takich wniosków nie wyciągnął i cierpiałbym dalej w nieświadomości prawdziwych przyczyn.

Nieustępliwie wręcz wnikliwa analiza czasów ponowoczesnych, w mniejszym lub większym stopniu posiadająca jako tło czy odniesienie, cierpienie współczesnego człowieka, któremu przyszło w tych czasach żyć i które to cierpienia - jako dzisiejszą zewnętrzną kondycją właśnie spowodowane - są nowe, typowe właśnie dzisiaj.

Chodzi tu o cierpienia psychiczne czy emocjonalne, przede...