Przyznam otwarcie, że książki dla młodzieży, czyli tzw. 'młodzieżówki' rzadko kiedy mnie interesują. Nie przepadam za płytką, bezwartościową literaturą. Nie czytam jedynie dla samego czytania. pragnę z przeczytania danej powieści wynieść coś więcej niż tylko puste słowa - dlatego zazwyczaj szerokim łukiem omijam lekkie i banalne lektury. Mam jednak jeden wyjątek. Tym wyjątkiem są powieści pani Ewy Nowak, która pisze wprost fenomenalnie. Do tej pory zapoznałam się z większością jej książek i nigdy się na żadnej nie zawiodłam. Powieści te zaczęłam czytać jako dziewięcioletnia dziewczynka. Od tamtej pory jestem im wierna i do dziś mogę czytać je na okrągło. Kilka dni temu chciałam się oderwać na chwilę od szarego, nudnego dnia i postanowiłam poczytać coś lekkiego i miłego. Wybór padł na zaczytaną już do granic możliwości 'Lawendę w chodakach'.

'Lawenda w chodakach' to czwarta część (można je czytać nie po kolei) przygód rodziny Gwidoszów i ich znajomych, przyjaciół. W tej części Nowak wysyła dwie zakochane pary na wakacje w podróż po Europie. Magda i Kuba są już zaręczeni, a Wiktor i Damroka dopiero się docierają. W czasie tych sielankowych, a zarazem bardzo ekscytujących wakacji, zakochani będą musieli zastanowić się czym tak naprawdę jest dla nich miłość, i co oznacza bycie razem. Wydawałoby się, że nikt i nic nie zburzy miłości tych dwóch par - ale los zastawił w ich życiu pewne pułapki, dzięki którym dowiedzą się, czy naprawdę są dla siebie stworzeni.

Wszystkie powieści Ewy Nowak niosą za sobą jakieś przesłanie. Nie są to typowe lekkie, wakacyjne czytadła idealne dla pobudzonych hormonami nastolatek. Owszem, opowiadają o miłości, ale ta miłość jest taka... dojrzała. Nie ma tu zbytecznych opisów imprez, używek czy innych równie 'ciekawych' aspektów życia typowej gimnazjalistki/licealistki. Autorka stworzyła świetnych i sympatycznych bohaterów, z którymi każdy łatwo może się utożsamić i ich polubić. W całej 'Miętowej serii' (tak fani ją nazywają. Nazwa wzięła się od pierwszego tomu, 'Wszystko, tylko nie mięta') akcja toczy się w okół tych samych bohaterów, jednak w każdej książce na świat patrzymy z punktu widzenia kogoś innego. Wiem, trochę zagmatwałam. Cóż mogę zrobić, by ułatwić Wam sprawę? Czytaliście może powieści M. Musierowicz? Cała seria opowiada o losach rodziny Borejko i ich przyjaciół, a każdy tom opowiada o innej osobie z tej grupy... Dobra, kończę. Przeczytajcie którąkolwiek serię to się dowiecie o co mi chodzi, bo ja tego słowami pisanymi Wam nie wytłumaczę. Przepraszam. Wybaczacie? Ok, to wracamy z powrotem do 'Lawendy w chodakach'.

Ewa Nowak pisze swoje powieści bardzo lekkim, zrozumiałym i przyjemnym językiem. W swoich książkach opowiada o pierwszych miłościach bohaterów, o ich problemach rodzinnych i emocjonalnych. W przypadku 'Lawendy w chodakach' bardzo spodobał mi się motyw podróży wprowadzony przez autorkę. Miło było czytać opisy pięknych, zagranicznych widoków, gdy za oknem mamy szary, deszczowy i nieciekawy polski dzień. Miłym zabiegiem było także wprowadzenie nowych, jakże ciekawych postaci - Jacka Lambertza (którego nazwisko bardzo zainspirowało moją wyobraźnię, bo podobnie nazywa się mój ulubiony piosenkarz) - zagorzałego patrioty, narzekającego na wszystko co niepolskie i sióstr Grzegorzewskich, z czego jedna z nich komplikuje nieco życie Kuby, a zarazem sytuację w książce. Cudownie prowadzona akcja. Jedyny minus to taki, że zakończenie trochę za bardzo mi się ciągnęło, a na sam koniec Ewa Nowak zostawiła sobie wyjaśnianie wszystkich tajemnic i spisków. Cóż, lepiej późno niż wcale, jednak tutaj mam małe uwagi. Poza tym, wszystko cud, miód i orzeszki.

Pamiętam, że gdy zaczynałam kilka lat temu swoją przygodę z powieściami Ewy Nowak, bardzo bawiły mnie tytuły i okładki. Oczywiście świętością była dla mnie pozycja 'Lina Karo', której bohaterką była moja imienniczka. Cieszy mnie fakt, że powieści tej autorki to nie puste i płytkie powieści na jeden wieczór, ale książki pełne miłości i ciepła, w tym każda z morałem i przesłaniem. No i okładki są fenomenalne, czyż nie? Ewa Nowak jest jedną z niewielu polskich autorek i autorów, które naprawdę podziwiam i lubię czytać. Mimo swojego samozaparcia przed książkami polskimi, tej autorce będę dozgonnie wierna.

Bardzo serdecznie polecam wszystkim czytelnikom 'Lawendę w chodakach', a także inne powieści pani Ewy Nowak. Naprawdę warto się skusić. Polecam.

„Takie jest moje zdanie i ja się z nim zgadzam.”

Przyznam otwarcie, że książki dla młodzieży, czyli tzw. 'młodzieżówki' rzadko kiedy mnie interesują. Nie przepadam za płytką, bezwartościową literaturą. Nie czytam jedynie dla samego czytania. pragnę z przeczytania danej powieści wynieść coś więcej niż tylko puste słowa - dlatego zazwyczaj szerokim łukiem omijam lekkie i banalne lektury. Mam jednak jeden wyjątek. Tym...