Świetna książka. Dosłownie ją pochłonęłam. Im dłużej nad nią siedziałam, tym trudniej było mi ją odłożyć. Jest to druga książka o tematyce gejsz jaką czytałam i jestem teraz nieco skonfundowana. Po lekturze "Wyznań gejszy" mam wątpliwości co do niektórych... hmm... np uroczystości? Jeśli wierzyć na słowo obydwu książkom to wyszłoby na to, że główna bohaterka tej opowieści była nieświadoma wielu rzeczy, które się wokół niej działy (a biorąc pod uwagę fakt, że nie wiedziała, iż odkurzacz trzeba podłączyć do prądu to jest to całkiem możliwe). Bardzo fajnie się czyta wspomnienia Mineko, bo są naładowane pozytywną energią. Widać, że rzeczywiście kochała to co robiła. Z drugiej strony myślę, że nie potrafiła obiektywnie ocenić prawdziwego życia geiko. Dla mnie przedstawia się ona jako kobieta dosyć ograniczona przez swój charakter, była nieco egoistyczna i rozpuszczona. Jako iż jej okiya było bardzo bogate a ona sama była atotori to jej życie i proces dojrzewania w prawdziwą gejszę wyglądał na pewno dużo łagodniej niż w przypadku pozostałych dziewcząt. Autorka często rzuca powalającymi cenami kimon, a akapit dalej opowiada, że nie znała kompletnie wartości pieniądza. Do ostatnich stron miałam wrażenie, że czytam o nastolatce, a nie dojrzałej kobiecie z bagażem doświadczeń.

Najbardziej zastanawia mnie mizuage. W Wyznaniach było przejściem "na wyższy poziom", który wiązał się niestety z rozdziewiczeniem przez jakiegoś starucha, a tu była to po prostu wielka impreza. Wydaje mi się, że obie wersje są prawdziwe i jest to tylko kolejny dowód na to, że z pieniędzmi żyje się o niebo lepiej.

Świetna książka. Dosłownie ją pochłonęłam. Im dłużej nad nią siedziałam, tym trudniej było mi ją odłożyć. Jest to druga książka o tematyce gejsz jaką czytałam i jestem teraz nieco skonfundowana. Po lekturze "Wyznań gejszy" mam wątpliwości co do niektórych... hmm... np uroczystości? Jeśli wierzyć na słowo obydwu książkom to wyszłoby na to, że główna bohaterka tej opowieści...