Wspaniała powieść o miłości, która nie musi opierać się na pierwszym spojrzeniu, zdaniu czy tańcu, o miłości rodzącej się stopniowo, i muszącej pokonać przeszkody takie jak wyuczona wyniosłość jednego z głównych bohaterów, a także pochodzenie Elżbiety. Porywająca historia uczuć Lizzie i Darcy'ego kształtujących się w trakcie toczącej się akcji - od niechęci, przez dostrzeżenie siebie i swoich zalet (oczy Lizzie i zasługi pana Darcy'ego) aż do szalonej miłości.
Wszystko to zostało napisane w sposób lekki i żartobliwy, nie pozwalający oderwać się od lektury. Nie wiem dlaczego, "Rozważną i romantyczną" czyta mi się z wyraźnym oporem i ociężałością, za to "Duma i uprzedzenie" zaskakuje mnie, tym, że słowa same przepływają mi przed oczami, i nie myślę już ani w którym jestem rozdziale, ani na której stronie.
Postacie barwne i wyraźnie zarysowane, każda ma w sobie coś niezwykłego i zabawnego. Styl pisarski jakim została napisana książka sprawia, że rodzina ma w sobie pewien urok, a niesamowity nastrój roztacza się przy każdej niemal postaci, pomimo głupoty i bezczelności niektórych.
W tym miejsccu muszę wspomnieć o kilku postaciach. Nie będę przy tym pisać o Elżbiecie, którą doskonale rozumiałam i pokochałam od pierwszej chwili, ani o Darcym który zdecydowanie zdobył moje serce, swoimi pozorami "czarnego charakteru"
Po pierwsze pan Bennet - geinialny, uwielbiam go. Swoim filozoficznym i sarkastycznym podejściem do życia przypomina mi nieco seniora rodziny Borejków z "Jeżycjady", a jego stosunek do żony, pomimo, że nie był właściwy, jakoś nie potrafił mnie wzburzyć. Co do jego żony - trzpiotowata i histeryczna, w pewnych momentach wręcz nie do zniesienia. Płaska i nietaktowna.
Jeśli mowa o pani Bennet wspomnę o Lidii, która jest chyba wierną kopią swojej matki, a postacią co najmniej irytującą swoją ignorancją
Koniecznie trzeba też powiedzieć coś o osobie, która momentami rozbawiała mnie do łez swoimi pompatycznymi przemowami, a innym razem z kolei wprowadzała w oburzenie swoją służalczością i udawaniem. Chodzi, oczywista o czcigodnego pastora pana Collinsa.
O innych członkach rodziny i towarzystwa też dużo by mówić, a i tak, nie będę w stanie opisać ich oryginalności i uroku.
Powieść zdecydowanie polecam, a jeśli miałabym postawić ją obok "Rozważnej..." do której końca jeszcze nie dobrnęłam, nie wahałabym się ani chwili, twierdząc, że jest o niebo lepsza

Wspaniała powieść o miłości, która nie musi opierać się na pierwszym spojrzeniu, zdaniu czy tańcu, o miłości rodzącej się stopniowo, i muszącej pokonać przeszkody takie jak wyuczona wyniosłość jednego z głównych bohaterów, a także pochodzenie Elżbiety. Porywająca historia uczuć Lizzie i Darcy'ego kształtujących się w trakcie toczącej się akcji - od niechęci, przez...