Zacznę od stwierdzenia, że książka bardzo mi się podobała, natomiast okładka zupełnie nie! Gdybym nie słyszała o tej powieści pochlebnych opinii i nie przeczytała wcześniej drugiej książki Anny Piegi "Lustro czasu", widząc taką okładkę na pewno nie zainteresowałabym się co jest w środku. Okładka jest brzydka, spłycająca treść, jakby jej projektant poszedł na łatwiznę, nie zapoznał się z treścią powieści, a jedynie przeczytał tytuł.
Natomiast treść bardzo mi się podoba, ładny, plastyczny styl pisania, ciekawe, zaskakujące wątki, bardzo dobrze skonstruowane postacie, w większości sympatyczne, i na koniec pomyślne układanie się wszystkich spraw z nadzieją na szczęśliwe zakończenie.
Mam tylko taką uwagę, że być może całość wypada zbyt cukierkowo, ale ja tak lubię i mnie - w dzisiejszym zbrutalizowanym świecie - absolutnie nie przeszkadza nadmiar słodyczy.
Reasumując: jest to ciepła, wzruszająca i życiowa książka o wiernej przyjaźni, nie tylko babskiej oraz o zawiłościach i nieprzewidywalności ludzkich losów. Świetnie napisana, czyta się jednym tchem. Chętnie przeczytałabym o dalszych losach bohaterów "Klubu...". Może autorka pokusi się na napisanie kontynuacji?
Bardzo polecam, proszę nie zrażać się okładką, tylko sięgnąć po tę powieść kobiecą z dobrej średniej półki.

Zacznę od stwierdzenia, że książka bardzo mi się podobała, natomiast okładka zupełnie nie! Gdybym nie słyszała o tej powieści pochlebnych opinii i nie przeczytała wcześniej drugiej książki Anny Piegi "Lustro czasu", widząc taką okładkę na pewno nie zainteresowałabym się co jest w środku. Okładka jest brzydka, spłycająca treść, jakby jej projektant poszedł na łatwiznę, nie...