Dobrze i szybko się czyta, trzyma w napięciu i wzbudza ciekawość. Sam fakt, że czytając ją w autobusie na tyle straciłam kontakt z otoczeniem, że przegapiłam swój przystanek przemawia na jej korzyść.
Trudno jest tu wyłonić głównego bohatera, albowiem równocześnie toczą się trzy wątki - chirurga, prokuratora i szefa mafii. Jest nim jednak chirurg, który sprawia, że wszystkie trzy wątki w pewnym momencie się łączą.

Nasz główny bohater był bogaty i szczęśliwy z piękną żoną. Wszystko zmienił jednak wypadek samolotowy, który zniszczył twarz jego ukochanej kobiecie. Utraciła pewność siebie i z permanentną depresją ukrywała się w domu wraz z mężem - uciekła z niej cała radość życia, co nie pozwalało biednemu doktorowi spać po nocach. Chciał znów widzieć swoją piękną i uśmiechniętą żonę, a nie strzęp człowieka. W końcu jednak udało mu się wymyślić lek, który sprawiał, że przeszczep twarzy stał się możliwy, a biorca akceptował obcą tkankę dawcy. Zdesperowany lekarz morduje studentkę i zabiera jej twarz, aby żona znów wyglądała pięknie. Poświęca się do tego stopnia, że ledwo jest w stanie sam przeprowadzić operację... Poświęcenie jednak daje Patrycji nową twarz i nadzieje na lepsze życie. Żona jednak nie reaguje tak, jak spodziewał się doktor - jest przerażona i "nie poznaje" swojej twarzy... Unika luster i nadal jest pogrążona w depresji. Przeprowadzka w nowe miejsce niewiele daje, jednak Patrycja znajduje sobie przyjaciółkę, którą później podaje mężowi jako swoją nową twarz, ponieważ "lubi na nią patrzeć i sama ją wybrała". Doktor zaplątuje się coraz bardziej w intrygę, ale za wszelką cenę chce uszczęśliwić ukochaną, więc spełnia jej prośbę. Niestety, kobiecie udaje się uciec "bez twarzy" przez co staje się nowym tropem prowadzącym do chirurga.

Równolegle poznajemy koszmarnie brzydkiego prokuratora. Ma on jednak swój rozum i udaje mu się zamknąć w więzieniu jednego z członków mafii. Mafijny boss - Bonasera wysyła swoich ludzi, aby go zniszczyli, jednak prokurator radzi sobie z nimi bez problemu i nagich wysyła z powrotem do szefa. Bonasera pragnie za wszelką cenę zniszczyć życie prokuratorowi - wynajmuje mieszkania w jego bloku, żeby hałasować i wyprowadzać go z równowagi oraz jednocześnie wysyła swoją córkę, żeby ta go uwiodła, co oczywiście jej się udaje.
W mafii jest opisanych wiele różnych konfliktów i powiązań... W końcu zagubiony doktor też zaczyna z nimi współpracować, żeby uciec przed prawem. Przypadkowo dowiaduje się jednak, że tak czy tak go zabiją, kiedy już nie będzie im potrzebny do operacji... Nasz biedny chirurg zauważa, że w jego ukochaną żonę wstąpiło nowe życie i... zakochała się w innym! Pozwala na to, a nawet wspiera tę znajomość. Zdaje sobie sprawę, że wkrótce umrze i chce, żeby chociaż Patrycja była szczęśliwa. Odchodzi jednak z klasą uratowawszy żonę i przepisawszy swym wrogom takie recepty na przyjęcie przeszczepu, że umierają na choroby wieku dziecięcego (z braku odporności).
Dodatkowo w książce szczęśliwie kończy się jeszcze historia pięknej i bestii, która od początku książki była dość interesującym i emocjonującym wątkiem...

Złodziej twarzy pozwala nam oderwać się od rzeczywistości, pokazuje możliwości języka polskiego zaprezentowane przez autora, wzbudza uśmiech i refleksję. Przeczytałam prawie jednym tchem pełna współczucia i zrozumienia dla lekarza, który dla miłości poświęcił wszystko - swoje zdrowie, a nawet życie. I nic nie dostał w zamian prócz świadomości, że jego ukochana znajdzie szczęście z innym...

Polecam zarówno panom jak i paniom!

Dobrze i szybko się czyta, trzyma w napięciu i wzbudza ciekawość. Sam fakt, że czytając ją w autobusie na tyle straciłam kontakt z otoczeniem, że przegapiłam swój przystanek przemawia na jej korzyść.
Trudno jest tu wyłonić głównego bohatera, albowiem równocześnie toczą się trzy wątki - chirurga, prokuratora i szefa mafii. Jest nim jednak chirurg, który sprawia, że wszystkie...