Przypadek sprawił, że dostałem te książki do ręki. Doroczna wyprzedaż w Bibliotece Miejskiej, moje pytanie o Królów Wyklętych Druona i propozycja Pani. Weź Pan Bunscha! To taki nasz, Polski odpowiednik z czasów Mieszka. Taaaa, odpowiednik z czasów Mieszka, bo w X wieku na terenie Polski, było podobnie do Francji wieku XIV. A jednak...
Początek nie zachwycił, trudne, czasem śmieszne, słowiańskie imiona, wojowie, gródki, zagrody. O rety! Jak to będzie? Dobrze, dobrze, coraz lepiej!
Nie czytając pierwszych tomów serii, trafiłem jakby w środek opowieści. Nie trwało jednak długo, nim odkryłem osoby dramatu, ważne dla akcji, ich wzajemne relacje i historycznie uwarunkowany świat, w którym żyją. Wtedy mogłem już z czystym sumieniem wskoczyć na głęboką wodę i dać się ponieść opowieści.
Ze strony na stronę rosła moja ciekawość, pojawiała się zażyłość, losy Mieszka i jego wojów przestały być dla mnie obojętne. Cierpiałem z Dobrawką i Mieszkiem niesprawiedliwość Cesarską. Gryzłem palce kiedy wrogie wojska stawały u granic państwa Polan, oddychałem z ulgą kiedy kniaziowa drużyna odnosiła zwycięstwo. Nie, nie liczcie na długie i barwne opisy odcinanych kończyn i krwi w bitewnym szale, tego Bunsch nam oszczędza, jakby wiedząc, że dla historii nie jest to niezbędne. O bitwie wiemy tyle ile potrzeba, dowiadując się wszystkiego z opowieści tych, co brali w niej udział. Dzięki temu ważne są dla nas losy poszczególnych postaci, a nie krwawa jatka.
Inaczej z polityką, której i tu nie brakuje, są układy, przekupstwa, stronnictwa i walka o wpływy i władzę. Nikt nie jest wszechmocny, nikt nie ustrzeże się przed pobrudzeniem sobie rąk. Możni panowie i władcy ówczesnych królestw nie cofną się przed niczym, by pozyskać silnego sprzymierzeńca, lub pogrążyć wroga. Każda metoda jest dobra. Wymuszenia, oskarżenia o herezję (wszak wiara chrześcijańska nie obejmuje jeszcze wszystkich plemion, a i dla Polan ciężkim jest rozstanie z bóstwami), zakładnicy. Nie tylko mieczem wojuje się w Europie u schyłku X wieku.
Jeżeli nie lubicie powieści historycznych, w których natłok dat i wielkich nazwisk przesłania fabułę, to nic. Sięgajcie po Bunscha! Może i brak tu szalonego romansu, może nie dość krwawej wojaczki, może dałoby się napisać więcej, ale po co? Książka broni się wartką akcją, opisami, które pięknie ją urozmaicają, ale nie nużą, oraz wyrazistymi postaciami, których los nie będzie dla czytelnika obojętnym.
Wgryzam się w tom drugi, z ciekawością. Może będzie trzeba zapolować na resztę cyklu?


"Ojciec i Syn" tom 1 Karol Bunsch
Wydawnictwo Literackie Kraków 1977

http://czytamtopisze.blogspot.com/2015/08/wadza-zawsze-taka-sama.html

Przypadek sprawił, że dostałem te książki do ręki. Doroczna wyprzedaż w Bibliotece Miejskiej, moje pytanie o Królów Wyklętych Druona i propozycja Pani. Weź Pan Bunscha! To taki nasz, Polski odpowiednik z czasów Mieszka. Taaaa, odpowiednik z czasów Mieszka, bo w X wieku na terenie Polski, było podobnie do Francji wieku XIV. A jednak...
Początek nie zachwycił, trudne,...