Czy macie takie książki, które chcielibyście przeczytać jeszcze raz, natychmiast po tym jak przeczytaliście ostatnią stronę ? Ja mam tę i właśnie skończyłam ją czytać po raz drugi i na pewno nie ostatni. W ubiegłym roku zrobiłam sobie taki maraton z książkami Izabeli Sowy. Już nie pamiętam, od której zaczęłam, ale mimo, że nie wszystkie mnie zafascynowały to już wiedziałam, że będę czekała na kolejne... bo Sowa pisze o ekologii. Nie tej od zdrowego odżywiania i recyklingu, ale tej od ludzkich uczuć - ekologicznych, niewyrachowanych, bez pozerstwa.

Taka jest również ta książka - siedem rozdziałów na siedem dni tygodnia. Nie rozszyfrowałam do końca tego siedmiodniowego kodu, ale książka pochłonęła mnie bez reszty.

W kolejnych rozdziałach poznajemy ludzi z różnych biegunów życia. Zaczynamy od Bogdana - przeciętnego serwisanta, zapalonego karateki z przejęciem przygotowującego się na pierwszą randkę z Joanną, niesłychanie nieprzeciętną Joanną, która "stale pracuje nad własnym wnętrzem, chciałaby pomagać pokrzywdzonym przez los". Na kolejnych stronach obserwujemy rozterki Bogdana, jego dom, jego wspomnienia i kiedy już wydaje nam się że Joanna wystawiła go do wiatru nie przychodząc na oczekiwaną randkę, poznajemy ją wreszcie - dziewczynę "z innej półki" chciałoby się powiedzieć. Poznajemy więc tę perfekcyjną Joannę kompletnie pozbawioną wyczucia i empatii i dopiero wtedy też poznajemy naprawdę Bogdana - bo są oni zupełnie różni i nie dzielą ich statusy społeczne, ale głębia uczuć i odczuć. I tak jest już do końca książki.

W kolejnych rozdziałach poznajemy zupełnie innych ludzi i już nie wracamy do Bogdana. Joanna też już nie jest istotna, bo na pierwszy plan wysuwają się inne postacie. I to o nich Sowa snuje kolejne opowieści ściągając każdemu z nich maskę - idealnej żony, rozsądnej i cierpliwej ekonomistki, ambitnej dziewczynki, wyrachowanego szefa, męczącego szwagra, safandułowatego męża, nudnego doktoranta i wielu innych.

Moja ulubiona opowieść toczy się w ostatnim rozdziale pt. Czwartek, kiedy już poznaliśmy wszystkie Ludzkie Cegiełki mniej lub bardziej dla tej opowieści istotne. Chociaż "ulubiona" to nie jest najlepsze słowo dla tej historii. To w ogóle nie jest słowo pasujące do czegokolwiek lub kogokolwiek w tej książce. Jest zbyt łagodne. Ta książka jest natomiast jak darmowa psychoterapia - wstrząsająca. Najbardziej przejmującą postacią jest z kolei Wieśniak z rozdziału pt. Niedziela. Wieśniak jest prawdziwym wieśniakiem, niedouczonym wąsatym prostakiem, który nawet MÓWI z błędami ortograficznymi (tak to sobie wymyśliła Sowa), a na wycieczce w Egipcie nosi skarpety do sandałów - po prostu absolutny obciach. Nie dacie się jednak zwieść pozorom. Będziecie wiedzieli o co mi chodzi czytając ostatnie strony książki.

Książka kończy się cytatem z piosenki Pidżama Porno "Rock and Roll umarł, Rock jest martwy stary, po co kończysz to piwo, masz karabin zamiast gitary - ja kieszenie pełne czereśni" i z tymi kieszeniami pełnymi czereśni wygrywa ostatni... a może jest ich więcej...? Masz kieszenie pełne czereśni...?

Czy macie takie książki, które chcielibyście przeczytać jeszcze raz, natychmiast po tym jak przeczytaliście ostatnią stronę ? Ja mam tę i właśnie skończyłam ją czytać po raz drugi i na pewno nie ostatni. W ubiegłym roku zrobiłam sobie taki maraton z książkami Izabeli Sowy. Już nie pamiętam, od której zaczęłam, ale mimo, że nie wszystkie mnie zafascynowały to już wiedziałam,...