Doskonale zdaję sobie sprawę z tego, jak wiele darów oferuje nam nasza planeta – i myślę, że nie jestem jedyna. Jakby nie patrzeć, człowiek pierwotny nie miał możliwości takich jak my mamy dzisiaj – nie mógł iść do supermarketu i przebierać w produktach wszelkiego rodzaju. Sam musiał znaleźć swoje pożywienie, praktykował zbieractwo, choć nie miał wiedzy o tym, które rośliny mogą mu się przysłużyć, a które zaszkodzić. Oczywiście to czysta metoda błędów i doświadczeń, która w dzisiejszych czasach nie jest już tak popularna. Przez miliony lat ewolucji wiele się zmieniło, a my mamy ułatwione zadanie – wiemy, która gatunku roślin są jadalne, a które trujące. Choć biorąc pod uwagę, jak wiele z nich jest jeszcze niepoznanych, czasami i tak należy zachować ostrożność.

Autor książki "Dzika spiżarnia", Sergei Boutenko, doświadczył zbieractwa już we wczesnych latach swojego życia, kiedy to wraz z rodziną wybrali się w daleką podróż, a źle obliczyli ilość prowiantu. Jednak jego matka była kobieta bardzo sprytną i zaradną, z łatwością wykarmiła całą rodzinę tym, co po drodze oferowała Ziemia. Sergei do tej pory nie stroni od praktykowania takiego sposobu zdobywania pożywienia. W swojej książce pokazuje nawet swoje własne zdjęcia z takich wypraw i trzeba przyznać, że jego zbiory są naprawdę okazałe! Aż samemu ma się ochotę iść na spacer, wziąć kosz pod pachę, wrócić do domu z pełnym i zamknąć się w kuchni na jakiś czas, aby przyrządzić coś naturalnego i w pełni oryginalnego.

Książka jest oczywiście przepięknie wydana i ma doskonałą formę! Pierwsze rozdziały to głównie wskazówki autora, jego przygoda ze zbieractwem i ogólne podstawy, konieczne do poznania przy zbieraniu dzikich roślin. Drugi rozdział koncentruje się na tym, co najważniejsze. Jest to spis prezentujący wiele jadalnych roślin, które można spotkać przede wszystkim w Ameryce, ale nie tylko, bowiem są to również gatunki spotykane w Europie, Australii czy nawet Islandii. Każdy taki opis składa się z tych samych elementów – nazwy zwyczajowej, wymienienia części jadalnych, informacji o smaku, wyglądzie i wykorzystaniu. Ale to nie wszystko! Oczywiście bardzo istotnym elementem są kolorowe zdjęcia, które ułatwiają identyfikację podanych roślin. Nie brakuje również opisu właściwości leczniczych, dobrych porad oraz samej opinii autora i metody rozpoznania – a to dosyć istotne, bowiem niektóre trujące gatunki są do złudzenia podobne do tych, które są jadalne!

Przyznaję, że pojawiło się w tej książce kilka zaskakujących elementów – chociażby to, że jadalne są nawet niektóre drzewa. Nigdy nie postrzegałam ich w takich kategoriach, a okazuje się, że jest to całkowicie normalne i naturalne, choć zapewne potrzebowałabym trochę czasu, aby się przełamać i spróbować. Ostatni rozdział tej książki to przepisy wykorzystujące dziko rosnące rośliny jadalne. Oczywiście mnie na pierwszą myśl przychodzi wykorzystanie ich do smoothies, ale to nie jedyny sposób ich spożywania – z ich dodatkiem można przyrządzić smaczne sałatki, dania główne, a nawet desery! Zdecydowanie jest to książka, z którą warto się zapoznać, to pozycja, która zdobyła już miano bestsellera! Przede wszystkim dlatego, że natura oferuje nam naprawdę bardzo odżywcze pożywienie. Każdy, kto interesuje się kuchnią roślinną może tutaj znaleźć inspirację, każdy, kto wybiera się w survivalową podróż powinien mieć tę publikację ze sobą. Kto wie, kiedy może się przydać! Polecam!

www.bookeaterreality.blogspot.com

Doskonale zdaję sobie sprawę z tego, jak wiele darów oferuje nam nasza planeta – i myślę, że nie jestem jedyna. Jakby nie patrzeć, człowiek pierwotny nie miał możliwości takich jak my mamy dzisiaj – nie mógł iść do supermarketu i przebierać w produktach wszelkiego rodzaju. Sam musiał znaleźć swoje pożywienie, praktykował zbieractwo, choć nie miał wiedzy o tym, które rośliny...