Otrzymawszy książkę w prezencie (jak dobrze mieć tak dobrych przyjaciół, którzy zasypują mnie tak obficie woluminami, w formie papierowej bądź elektronicznej, że praktycznie książek nie kupuję) rozpoczęłam czytanie z nadzieją, że poszerzę od strony czysto praktycznej moją wiedzę związaną z domowym budżetem. I, jak zwykle ostatnimi czasy – zawiodłam się.

Po pierwsze – tytuł. Niefortunny jakże. Znając twórczość Jamesa Clavella wiem, że „ninja” nie jest w żadnym razie postacią pozytywną. To rodzaj japońskiego rzezimieszka, typa spod ciemniej gwiazdy, najemnika do brudnej roboty. Tak więc tytuł „Finansowy ninja” jest ze wszech miar nietrafiony, bardzo źle świadczący o wiedzy ogólnej autora. Owszem, ninje byli niezwykle skuteczni, bezszelestni, ale samuraje – prawdziwi wojownicy, z kodeksem honorowym – gardzili nimi. Wprawdzie na s. 13 można znaleźć uzasadnienie tytułu (angielski akronim), niemniej – skojarzenia są tak jednoznaczne, japońskie, zaś ów akronim jest nieznany ca. 99,99% Polaków, tak więc sam tytuł – to nieporozumienie. „Finansowy samuraj” – to byłoby coś 🤓

(...)

Ciąg dalszy na moim blogu:

https://librariummeum.blogspot.com/2018/09/finansowy-ninja-micha-szafranski.html

Otrzymawszy książkę w prezencie (jak dobrze mieć tak dobrych przyjaciół, którzy zasypują mnie tak obficie woluminami, w formie papierowej bądź elektronicznej, że praktycznie książek nie kupuję) rozpoczęłam czytanie z nadzieją, że poszerzę od strony czysto praktycznej moją wiedzę związaną z domowym budżetem. I, jak zwykle ostatnimi czasy – zawiodłam się.

Po pierwsze –...