Książka ma postać dialogu między Samem Harrissem, filozofem i neurobiologiem, aktywnym ateistą, a muzułmaninem Maajidem Nawazem. W młodości Nawaz był islamistą i działał w radykalnej organizacji. Został uwięziony w Egipcie, a Amnesty International uznała go za więźnia sumienia. W trakcie odsiadki jego poglądy złagodniały. Obecnie stara się przeciwdziałać islamskiemu ekstremizmowi.

Osobiście nie zgadzam się całkowicie z żadną ze stron. Jak dla mnie Harris zbyt ulgowo traktuje politykę zagraniczną Stanów Zjednoczonych, a pomysł Nawaza na walkę z radykalnymi Islamem poprzez reinterpretację Koranu jest zbyt optymistyczny. Tym niemniej uważam, że warto sięgnąć po tę pozycję. Będąc laikiem w sprawach Islamu, dowiedziałam się paru ważnych rzeczy. Przykre jest trochę, że kulturalna rozmowa na temat religii doczekała się bardzo krytycznych komentarzy tak ze strony liberałów, jak i muzułmanów, czego można dowiedzieć się z post scriptum do książki w postaci audiobooka.

Książka ma postać dialogu między Samem Harrissem, filozofem i neurobiologiem, aktywnym ateistą, a muzułmaninem Maajidem Nawazem. W młodości Nawaz był islamistą i działał w radykalnej organizacji. Został uwięziony w Egipcie, a Amnesty International uznała go za więźnia sumienia. W trakcie odsiadki jego poglądy złagodniały. Obecnie stara się przeciwdziałać islamskiemu...

Gdyby konwersacje na temat religii były prowadzone na tym poziomie (zarówno przez osoby świeckie jak i religijne) to świat by wiele na tym zyskał.

Gdyby konwersacje na temat religii były prowadzone na tym poziomie (zarówno przez osoby świeckie jak i religijne) to świat by wiele na tym zyskał.