Powrót do głównej serii z nowego kanonu. Luke Skywalker w poszukiwaniu świątyni jedi trafia na księżyc Nar Shaddaa, gdzie musi zmierzyć się z miejscowymi gangsterami. W tym czasie reszta bohaterów kontynuuje dramatyczną ucieczką przed Imperium…

Wątek Luke’a na Naar Shaddaa bardzo przypomina sceny z pałacu Jabby z filmu „Powrót jedi” – znowu pojawia się Hutt gangster, a bohater musi niczym gladiator walczyć z potwornym „pupilkiem” antagonisty. Na plus bardzo interesująca postać nowego „nauczyciela” Luke’a – twardy, pokazuje, że sama moc to nie wszystko. Mam nadzieję, że ten bohater jeszcze powróci i zostanie w jakiś sposób rozbudowana jego przeszłość. Kolejną zaletą jest też tutaj wykorzystanie pewnych wynalazków z prequeli – miło było zobaczyć Luke’a w starciu z tym samym zagrożeniem, z którym poprzedni jedi musieli sobie radzić.

Jeżeli chodzi o przygody Hana i reszty, to tajemnica z końcówki pierwszego numeru poszła w najbardziej schematycznym kierunku, jakiego można się był spodziewać – w sumie teraz, aż mi głupio, że tak się lekko podekscytowałem tym pomysłem. Podobał mi się za to występ pewnego łowcy nagród, który w poprzednim kanonie był przedstawiany często jako chłopiec do bicia – tutaj mamy bardzo fajne starcie z Chewbaccą.
Za sferę graficzną odpowiada tym razem Stuart Immonen, chyba najbardziej znany z zastąpienia Marka Bagleya w serii „Ultimate Spider-man”. Swego czasu, przy okazji lektury jednego z numerów polskiego wydania „Supermana”, strasznie krytykowałem kreskę Immonena. Tutaj widać, że artysta bardzo się rozwinął – jest szczegółowo, dynamicznie i efektownie. Podobnie jak to było w przypadku Cassidy’ego, tutaj również świetnie udało się oddać wizerunki aktorów.

Warto wspomnieć, że w magazynie pojawia się również retrospekcja rysowana przez Simone Bianchi. Historia dotyczy pobytu Obi-Wana Kenobiego na Tatooine po wydarzeniach z „Zemsty Sithów”. Fabularnie jest całkiem sprawnie i bardzo spodobało mi się jak przedstawiono tu głównego bohatera – potężny wojownik, który jednak często musi rezygnować z pomocy innym by nie ściągnąć jeszcze większego niebezpieczeństwa w postaci Imperium. Na dodatek retrospekcja ta świetnie komponuje się z główną historią – jest to fragment dziennika czytany przez Luke’a w drodze na Nar Shaddaa. Trochę gorzej jest jeżeli chodzi rysunki – specyficzne cieniowanie sprawia, że postacie są niezamierzenie zdeformowane.

Podsumowując, numer trochę gorszy niż pierwsza odsłona – głównie ze względu na tanią zagrywkę fabularną w wątku Hana, powtórzenie elementów znanych z „Powrotu jedi” czy rysunki Simone Bianchi. Jest to jednak w dalszym ciągu zeszyt wart uwagi.

Powrót do głównej serii z nowego kanonu. Luke Skywalker w poszukiwaniu świątyni jedi trafia na księżyc Nar Shaddaa, gdzie musi zmierzyć się z miejscowymi gangsterami. W tym czasie reszta bohaterów kontynuuje dramatyczną ucieczką przed Imperium…

Wątek Luke’a na Naar Shaddaa bardzo przypomina sceny z pałacu Jabby z filmu „Powrót jedi” – znowu pojawia się Hutt gangster, a...