"Amelia i Kuba. Stuoki potwór" to trzeci tom zakręconych przygód jedenastolatków i ich rodzin i sąsiadów. Tym razem Amelia wrzuca do sieci zabawne zdjęcie koleżanki, nie zastanawiając się nad konsekwencjami, a Kuba konstruuje potajemnie swoje niepodsłuchiwalne łącze...

Była to kolejna solidna porcja niebanalnych zdarzeń i perypetii. Autor ponownie podejmuje ważną dyskusję - tym razem tak istotną w dzisiejszych czasach konsekwencje tego, co zamieszczamy w internecie, z którego nic nie ginie. Przykład Amelii i Klementyny daje dobitnie do zrozumienia, jak łatwe jest zranienie kogoś nieprzemyślanym wpisem, który potem bardzo trudno odkręcić. Wiedza niby oczywista, a myślę, że do przemyślenia obecnie nawet i wśród dorosłych!

Dla zrównoważenia powagi oczywiście mamy tu również solidną porcję gagów i humoru. Uwielbiam cały motyw z nachalnym akwizytorem - jak się domyślacie, to tak ikoniczna w komediowym świecie postać, że dała wspaniałe pole do popisu wielu zabawnym sytuacjom - szczególnie, gdy do akcji wkroczyła również MI. Ponadto przerysowany wątek monitoringu obywatelskiego i zapatrzonych w kamery mieszkańców czy cała akcja z tajemniczym, tytułowym potworem - to wszystko zbudowało genialną warstwę rozrywkową książki, przy której nie raz i nie dwa głośno parsknęłam śmiechem ;)

I oczywiście nie mogę nie wspomnieć o kolejnym cudnym nawiązaniu do serii "Felix, Net i Nika" w postaci jednego z bohaterów - nie będę zdradzać którego, ale powiem tylko, że to kultowy bohater drugoplanowy i jego obecność dodała wspaniałego smaczku również i tej historii :D Mam nadzieję na więcej jego i kolejnych nawiązań w następnych tomach :)

Wartościowa i dająca do myślenia treść z solidną oprawą komediową - połączenie, które uwielbiam :) Gorąco polecam! :)

"Amelia i Kuba. Stuoki potwór" to trzeci tom zakręconych przygód jedenastolatków i ich rodzin i sąsiadów. Tym razem Amelia wrzuca do sieci zabawne zdjęcie koleżanki, nie zastanawiając się nad konsekwencjami, a Kuba konstruuje potajemnie swoje niepodsłuchiwalne łącze...

Była to kolejna solidna porcja niebanalnych zdarzeń i perypetii. Autor ponownie podejmuje ważną dyskusję...

Prywatność jest w życiu bardzo ważna, niestety w dobie Internetu trudno o nią zadbać, ludzie aktualnie wrzucają tam wszystko, datę urodzenia, miejsce pracy, zdjęcia całej rodziny, a to nie jest odpowiednie zachowanie.
Na osiedlu, w którym mieszkają bohaterowie opowieści, zostaje zainstalowany monitoring obywatelski, dzięki któremu, każdy może zobaczyć podgląd ze wszystkich kamer, niestety zamiast bezpieczeństwa przynosi to tylko szkody. Amelia za to boleśnie dowiaduje się o tym, że to, co raz pojawia się w Internecie, nigdy stamtąd nie znika.
Aktualnie często można spotkać taką sytuację, gdzie dziecko nie potrafi jeszcze czytać, za to potrafi już obsługiwać telefon, czy to jest dobre? Nie mnie to oceniać. Niestety tak małe istoty nie zdają sobie sprawy, jakie czyhają na nie niebezpieczeństwa, w postaci wiadomości od złych ludzi lub konsekwencji niektórych działań. Amelia w chwili słabości na szkolną grupę wrzuciła brzydkie zdjęcie swojej przyjaciółki, ale kiedy złość jej przeszła pomyślała, że zrobiła błąd, niestety było już za późno. Ta historia ma swoje szczęśliwie zakończenie, ale w życiu nie zawsze taka bywa, dlatego warto zawsze kilka razy przemyśleć sobie dany ruch, bo to, co nam może wydać się zabawne, innych może mocno urazić.
Patrząc na tytuł, pewnie można pomyśleć, że ta historia jest o stuokim potworze, ale tak naprawdę ta postać jest tutaj wątkiem pobocznym, chociaż pojawia się ona często, ale dorośli mieszkańcy osiedla go nie widzą. Dzięki niemu pojawia się tutaj nawet jedna scena pełna grozy, także dzieje się tutaj naprawdę sporo, na szczęście potwór zostaje zdemaskowany i mieszkańcy mogą już spać spokojnie.
Książka jest dość krótka, ale dzieje się tutaj bardzo dużo, każdy z bohaterów przeżywa swoją niesamowitą historię, chociaż chyba najbardziej szaloną przygodę miała mała Mi, która ma naprawdę dziwne pomysły. Warto zapoznać się z tą książką i zobaczyć jak ważna i cenna jest prywatność, Internet jest dobry, ale tylko wtedy, kiedy korzystamy z niego odpowiednio.

Prywatność jest w życiu bardzo ważna, niestety w dobie Internetu trudno o nią zadbać, ludzie aktualnie wrzucają tam wszystko, datę urodzenia, miejsce pracy, zdjęcia całej rodziny, a to nie jest odpowiednie zachowanie.
Na osiedlu, w którym mieszkają bohaterowie opowieści, zostaje zainstalowany monitoring obywatelski, dzięki któremu, każdy może zobaczyć podgląd ze wszystkich...

To kolejna część przygód Amelii i Kuby, którą przeczytałem.
Opowiada o przygodach Amelii i Kuby i ich młodszego rodzeństwa. Tym razem muszą rozwiązać zagadkę potwora, którego wszyscy się boją. Najgorsze, że ma on sto oczu i najczęściej widać go na nowym wynalazku - monitoringu obywatelskim.
Jak zawsze akcja detektywistyczna kończy się sukcesem i udaje im się zdemaskować potwora.

Michał lat 10

To kolejna część przygód Amelii i Kuby, którą przeczytałem.
Opowiada o przygodach Amelii i Kuby i ich młodszego rodzeństwa. Tym razem muszą rozwiązać zagadkę potwora, którego wszyscy się boją. Najgorsze, że ma on sto oczu i najczęściej widać go na nowym wynalazku - monitoringu obywatelskim.
Jak zawsze akcja detektywistyczna kończy się sukcesem i udaje im się zdemaskować...

Trzecia część serii o Amelii i Kubie. Czyta się równie dobrze, jak dwie poprzednie. Bardzo lubię styl autora oraz przedstawiane przez niego przygody głównych bohaterów , a Amelię, Kubę Alberta oraz Mi po prostu uwielbiam.

Tym razem na osiedlu, na którym mieszkają dzieci, pojawia się dziwna postać , tzw. „Stuoki potwór”. Pomimo zaakcentowania go w tytule, w moim odczuciu, nie pełni on tu głównej roli. Raczej jest dodatkiem do całej historii. Natomiast główne tematy poruszane przez autora w tej części to: dręczenie uczniów przez rówieśników w szkole oraz osiedlowy monitoring, który okaże się istnym „zjadaczem czasu”😉
Książka bawi, ale też daje do myślenia i jest przestrogą w kilku kwestiach. Jakich? Tego dowiecie się sami (lub Wasze pociechy) czytając tę lekturę. Oczywiście gorąco polecam. Ocena 8/10.

Trzecia część serii o Amelii i Kubie. Czyta się równie dobrze, jak dwie poprzednie. Bardzo lubię styl autora oraz przedstawiane przez niego przygody głównych bohaterów , a Amelię, Kubę Alberta oraz Mi po prostu uwielbiam.

Tym razem na osiedlu, na którym mieszkają dzieci, pojawia się dziwna postać , tzw. „Stuoki potwór”. Pomimo zaakcentowania go w tytule, w moim odczuciu,...

Bardzo fajne. Polecam :))

Bardzo fajne. Polecam :))

Ta książka jest spoko, ale często odbiega od podanego tematu! Polecam osobom które nie lubią długich opisów.

Ta książka jest spoko, ale często odbiega od podanego tematu! Polecam osobom które nie lubią długich opisów.

Mi, młodsza siostra Kuby zauważa niepokojące zjawiska, których nie widzą rodzice. Marzy też o nowym futrzaku, który tajemniczy domokrążca chce jej dostarczyć. Świetna, polecam

Fanów Fistaszków zapraszam: http://lubimyczytac.pl/grupa/2148/fanklub-charlesa-m-schulz

Mi, młodsza siostra Kuby zauważa niepokojące zjawiska, których nie widzą rodzice. Marzy też o nowym futrzaku, który tajemniczy domokrążca chce jej dostarczyć. Świetna, polecam

Fanów Fistaszków zapraszam: http://lubimyczytac.pl/grupa/2148/fanklub-charlesa-m-schulz

ta książka by była jeszcze fajniejsza gdyby była też Kuba i Amelia.

ta książka by była jeszcze fajniejsza gdyby była też Kuba i Amelia.

Kolejna część przygód Amelii i Kuby i reszty zaliczona. Było jak zwykle zabawnie, pouczająco, strasznie i jak zwykle działo się. Nam się podobało, czytaliśmy do snu, synek nie mógł zasnąć po ostatnim rodziale, przypadek? - nie sądzę ;) Kolejne części czekają, ciekawi jesteśmy kolejnych przygód ferajny z Zamku.

Kolejna część przygód Amelii i Kuby i reszty zaliczona. Było jak zwykle zabawnie, pouczająco, strasznie i jak zwykle działo się. Nam się podobało, czytaliśmy do snu, synek nie mógł zasnąć po ostatnim rodziale, przypadek? - nie sądzę ;) Kolejne części czekają, ciekawi jesteśmy kolejnych przygód ferajny z Zamku.

Mam nadzieję, ze ta książka nigdy nie będzie lekturą szkolną, bo wówczas dzieciaki nie będą chciały jej czytać, a każdy naprawdę każdy Dzieciak powinien ją przeczytać.
to kolejny tom z cyklu przygodówek o Amelii i Kubie, ale nie trzeba czytać wcześniejszych tomów.
Dlaczego daję tej książce maksymalną ocenę?
Bo porusza aktualne tematy stręczenia przez Internet, podglądactwa, nadmiernej ciekawości w odniesieniu do celebrytów,
Najistotniejsze, jest pokazanie tego, jak niewiele potrzeba, żeby młodemu człowiekowi zniszczyć życie publikując "żart" w sieci.

polecam, polecam, polecam

Mam nadzieję, ze ta książka nigdy nie będzie lekturą szkolną, bo wówczas dzieciaki nie będą chciały jej czytać, a każdy naprawdę każdy Dzieciak powinien ją przeczytać.
to kolejny tom z cyklu przygodówek o Amelii i Kubie, ale nie trzeba czytać wcześniejszych tomów.
Dlaczego daję tej książce maksymalną ocenę?
Bo porusza aktualne tematy stręczenia przez Internet,...