Prezentowany, nowy tomik poezji Aleksandry J. Starosteckiej zatytułowany „Drzwi” jest ciekawą próbą namalowania wierszem obrazów z przeszłości i teraźniejszości. Opowiadają o domu, w którym w codziennym życiu był alkohol, przemoc fizyczna i psychiczna. Domownikom, a szczególnie dziecku towarzyszyły lęk, strach, osamotnienie. Uczucia te przeniosły się w życie dorosłe, bo niezwykle trudno jest zapomnieć zło. Nowy czas – ten dorosły, pokazany przez poetkę, jest czasem braku umiejętności w rozwiązywaniu problemów, huśtawką emocji, często wracającym bólem wspomnień i nieustannym poszukiwaniem miłości. W psychologii to typowy opis dla tzw. DDA, a w tomiku poetyckim „Drzwi” - intrygujący, z wyczuciem słowa - zapis zdarzeń i uczuć, walki człowieka z samym sobą. Smutek od czasu do czasu przeplata się tu z uśmiechem i zaskakującą refleksją.
Wrażliwy odbiorca, idący wspólną drogą z autorką poprzez kolejne wiersze tomiku, dozna wzruszeń, które na długo pozostaną w jego pamięci.

Prezentowany, nowy tomik poezji Aleksandry J. Starosteckiej zatytułowany „Drzwi” jest ciekawą próbą namalowania wierszem obrazów z przeszłości i teraźniejszości. Opowiadają o domu, w którym w codziennym życiu był alkohol, przemoc fizyczna i psychiczna. Domownikom, a szczególnie dziecku towarzyszyły lęk, strach, osamotnienie. Uczucia te przeniosły się w życie dorosłe, bo...

,,Drzwi” Aleksandry J. Starosteckiej wiodą do przeszklonej oranżerii wspomnień – otwierają wejście rodzinnego domu pełnego przemocy i alkoholu, łez, stłumionych emocji. Słychać za nimi odgłosy szamotaniny. Po podłodze walają się przedmioty codziennego użytku i zabawki. Pokój staje się więzieniem, drzwi – strażnikiem, ale równocześnie symbolem utęsknionej wolności od napięcia, wolności rozumianej jako decydowanie o samym sobie. Drzwi symbolizują zamknięty rozdział życia, zatrzasnęły się nieodwracalnie w duszy – pozostawiły złe wspomnienia, których nie można wymazać.

,,na ścianach
w podłodze
pod podłogą
(…)
w piwnicy i na strychu
zadomowiła się rodzina łez
i rozmnaża się
bezustannie”

Drzwi wydają się portalem zawieszonym między jednym światem i drugim. Gładka powierzchnia przylega do krawędzi ścian i odcina człowieka od nieokreślonej rzeczywistości, izoluje. Wyjście oznacza ryzyko – opuszczenie tego, co poznane, tego, co widoczne. Czy warto pokonać próg oraz przekonać się, jak wygląda prawda?

Druga część tomiku poetyckiego została utrzymana w pogodnej scenerii i optymistycznych tonach. Pociągnięciem klamki wkraczamy w życie dorosłe, pełne subtelnych impresji, szeptów i zapachów, długich rozmów, marzeń, szczerej miłości. Pragniemy zgłębić drugiego człowieka i zbudować nowy dom – bezpieczny, chroniący, będący naszym prywatnym azylem. Utworem, który najbardziej zwrócił moją uwagę, jest ,,spojrzenie”, przy którym widnieje dedykacja: ,,Pamięci Pewnego Profesora”:

,,wymyśliłam sobie miłość
taką zwyczajną niecodzienną
kiedy usiadłeś w tym fotelu

pajęczyną uplotłam z emocji
obietnicą inności
zachłannością spojrzenia

wymyśliłam sobie miłość
taką zwyczajną niecodzienną
a ty z fotela wstałeś”

Zastanawiałam się nad zawartą w nim historią. W mojej głowie zakwitła myśl, że opowiada o dawnej nieodwzajemnionej miłość uczennicy do nauczyciela. Urzekła mnie atmosfera tego wiersza, jego delikatność, element pragnień, które zderzają się z cudzą nieświadomością.

Wiersze Aleksandry J. Starosteckiej pasjonują i wzruszają. Delikatnie pukają do wnętrza naszych dusz – subtelnie, intymnie i trafiając w sedno. Wywarły na mnie duże wrażenie. Z pewnością warto zapoznać się z tym tomikiem. Prócz pięknej poezji znajdziemy w nim klimatyczne ilustracje, klarownie komponujące się z treścią i tematyką wierszy.

literanna.pl

,,Drzwi” Aleksandry J. Starosteckiej wiodą do przeszklonej oranżerii wspomnień – otwierają wejście rodzinnego domu pełnego przemocy i alkoholu, łez, stłumionych emocji. Słychać za nimi odgłosy szamotaniny. Po podłodze walają się przedmioty codziennego użytku i zabawki. Pokój staje się więzieniem, drzwi – strażnikiem, ale równocześnie symbolem utęsknionej wolności od...

Nie potrafię nic więcej napisać, jak tylko to, że serdecznie polecam Wam drzwi, bo są uwagi praktycznie każdego, który odczuwa takowa potrzebę. Nie jest to powieść, nie zobowiązuje do rozmyślań. To jest tylko TWOJA własna decyzja, czy się skusisz, czy tez nie. To TWOJA decyzja, czy jak zaczniesz czytasz, będziesz odkładać ją na bok tylko po to, by zastanowić się nad swoim życiem. Nikt niczego tutaj nie narzuca, całe szczęście. To wszystko zależy od Was. Ciesze się, że miałam możliwość przeczytania tego zbioru. A jeszcze bardziej cieszy mnie fakt, że należy do mojej prywatnej biblioteczki.

Całość dostępna na: http://tylkomagiaslowa.blogspot.com/

Nie potrafię nic więcej napisać, jak tylko to, że serdecznie polecam Wam drzwi, bo są uwagi praktycznie każdego, który odczuwa takowa potrzebę. Nie jest to powieść, nie zobowiązuje do rozmyślań. To jest tylko TWOJA własna decyzja, czy się skusisz, czy tez nie. To TWOJA decyzja, czy jak zaczniesz czytasz, będziesz odkładać ją na bok tylko po to, by zastanowić się nad swoim...

http://dajprzeczytac.blogspot.com/2016/06/drzwi-aleksandra-j-starostecka.html

http://dajprzeczytac.blogspot.com/2016/06/drzwi-aleksandra-j-starostecka.html