„Trudno rozmawia się z milczeniem” to poezja pełna empatii i czułości. Aleksandra J. Starostecka doskonale rozumie swój podmiot, zapewne przekazała mu wiele swoich myśli oraz uczuć. I choć „ja” liryczne dręczy smutek, poczucie nicości, zagubienie to jednak nie poddaje się tym stanom, szuka pocieszenia w pisaniu (choć to raczej poezja przychodzi do niej),w cudzie przyrody i dobrych wspomnieniach. Wszystkie wiersze to w zasadzie miniatury, ale poziom emocjonalności wykracza daleko poza ramy tej krótkiej formy.

Więcej: http://dajprzeczytac.blogspot.com/2020/10/trudno-rozmawia-sie-z-milczeniem.html

„Trudno rozmawia się z milczeniem” to poezja pełna empatii i czułości. Aleksandra J. Starostecka doskonale rozumie swój podmiot, zapewne przekazała mu wiele swoich myśli oraz uczuć. I choć „ja” liryczne dręczy smutek, poczucie nicości, zagubienie to jednak nie poddaje się tym stanom, szuka pocieszenia w pisaniu (choć to raczej poezja przychodzi do niej),w cudzie przyrody i...

Dzisiaj przedstawię Wam tomik, w którym otrzymujemy zestaw interesujących, godnych uwagi wierszy. Jest to poezja umieszczona w klimacie spokoju i ciszy. Poezja osoby, której proste pragnienia są wyraziste, choć nieoczywiste i niewypowiadane jednoznacznie. W ciszy tworzy się obraz, gdzie od razu ustawiają się proste zdania, obraz pełen realnych i aktualnych sytuacji, domagających się w wierszu konfrontacji. To zwłaszcza przekaz ukazujący człowieka, jego postrzeganie świata i towarzyszące mu odczucia w różnych jego sferach życia, z podległym mu czasem. Czas jest tutaj „kruchy” i „pełen rozterek”. Ważne w tej poezji staje się bycie „tu” i „teraz” poprzez wyznanie – „jestem”. Interpretowany w wierszach świat, to „pogubione dziś”, „nieprzemyślane jutro”. Ale też cała gama uczuć. Naturalne piękno przyrody, w sposób niezwykle ciekawy, przenika się z miłością, przyciągają się pewne głosy i obrazy. W tych wierszach poczułam siebie, swoje uczucia i pragnienia. Sięgają w głąb naszych dusz. Bardzo spodobały mi się wszystkie i nie wiem, które są najlepsze. Cieszę się, że dostałam możliwość przeczytania ich i oderwania od rzeczywistości. Dają nam dużo przemyśleń związanych z życiem, czy samopoczuciem. Po przeczytaniu jednego wiersza musiałam się zatrzymać, aby pomyśleć i odszukać to o czym zostało napisane w moim życiu. Bardzo podoba mi się okładka oraz strony tej lektury. Całość uważam za świetne. Będę często wracać do nich i wspominać. Ocena 10/10.

Dzisiaj przedstawię Wam tomik, w którym otrzymujemy zestaw interesujących, godnych uwagi wierszy. Jest to poezja umieszczona w klimacie spokoju i ciszy. Poezja osoby, której proste pragnienia są wyraziste, choć nieoczywiste i niewypowiadane jednoznacznie. W ciszy tworzy się obraz, gdzie od razu ustawiają się proste zdania, obraz pełen realnych i aktualnych sytuacji,...