Czy cena szczęścia może być zbyt wysoka?

Dwa poprzednie tomy podobały mi się. Spędziłam z nimi przyjemne kilka godzin. Finałowe ,,Nie opuszczasz mnie" spowodowało że doświadczyłam rozczarowania, prawie zapomniałam jak to uczucie smakuje, i wcale nie chciałam sobie przypominać.
Fabuła bardzo przypomina trzecią część trylogii Starka, jedyne co się zmienia to imiona. Nie było więc żadnego elementu zaskoczenia. Wystarczyłoby wziąć do ręki ,,Spełnij mnie" aby poznać dalszy ciąg ,,Nie opuszczasz mnie". Jest to więc największy, widoczny i najbardziej drażniący minut tej książki. Rozumiem powielane schematy, zazwyczaj mi one nie przeszkadzają, ale tutaj było to już mocne nadużycie.
Pomijanie ważnych wątków które wykluły się w poprzednich częściach także działa na niekorzyść. Chociażby sytuacja z Ronnie, czyli córką Jacksona.. Liczyłam na rozwinięcie, a co dostałam? Zepchnięcie na same marginesy.

Podsumowując ,,Nie opuszczasz mnie" to lekkie czytadło na kilka chwil. Nie pobudza, nie zaskakuje, nie uzależnia. Przeczytasz - zapomnisz.

Czy cena szczęścia może być zbyt wysoka?

Dwa poprzednie tomy podobały mi się. Spędziłam z nimi przyjemne kilka godzin. Finałowe ,,Nie opuszczasz mnie" spowodowało że doświadczyłam rozczarowania, prawie zapomniałam jak to uczucie smakuje, i wcale nie chciałam sobie przypominać.
Fabuła bardzo przypomina trzecią część trylogii Starka, jedyne co się zmienia to imiona. Nie było...