nie, nie i jeszcze raz nie. Próbuje zebrać myśli, bo dopiero co zamknęłam ostatnią stronę, a w zasadzie to ostatnie 15 przeleciałam wzrokiem, bo miałam już dość. W zasadzie większość tajemnic można rozwiązać samemu w 5 minut i pewnie większość czytelników to zrobiła.
Wszystkie erotyczne sceny też już omijałam wzrokiem, bo w zasadzie jak się w tej serii przeczytało jedno to tak jak byśmy przeczytały wszystkie, a mszę tylko nadmienić, że sięgam po literaturę erotyczną głównie właśnie po wątek emocjonalno-seksualny. A tu się po prostu odechciewa. Bohaterowie bzykają się tylko i wyłącznie w sytuacjach stresowych, tak jakby nic innego nie podniecało ich poza gniewem i kontrolą.
A ostatnie strony to już w ogóle jakaś kpina. Co za totalny bezsens, że nasi bohaterowie rozstają się na jeden dzień po czym zmieniają zdanie...
Po przeczytaniu Trylogii Starka i teraz tej widzę że sposób pisania Julie Kenner mi nie odpowiada i raczej nie będę sięgać po kolejne jej pozycje.

nie, nie i jeszcze raz nie. Próbuje zebrać myśli, bo dopiero co zamknęłam ostatnią stronę, a w zasadzie to ostatnie 15 przeleciałam wzrokiem, bo miałam już dość. W zasadzie większość tajemnic można rozwiązać samemu w 5 minut i pewnie większość czytelników to zrobiła.
Wszystkie erotyczne sceny też już omijałam wzrokiem, bo w zasadzie jak się w tej serii przeczytało jedno to...

Ostatni tom serii, w ktorym dramat goni dramat.
Domyslalam sie kto "miesza" w firmie w sprawie osrodka, bo za czesto ta osoba byla wspominana w ksiazce. Jednak w sprawie zabojstwa obstawialam dwie osoby, obydwoch ojcow i nie wiedzialam, ktory jest tym wlasciwym.
Mimo dramatu zakonczenie szczesliwe, a relacje braci w zupelnosci mnie satysfakcjonuja, polecam.

Ostatni tom serii, w ktorym dramat goni dramat.
Domyslalam sie kto "miesza" w firmie w sprawie osrodka, bo za czesto ta osoba byla wspominana w ksiazce. Jednak w sprawie zabojstwa obstawialam dwie osoby, obydwoch ojcow i nie wiedzialam, ktory jest tym wlasciwym.
Mimo dramatu zakonczenie szczesliwe, a relacje braci w zupelnosci mnie satysfakcjonuja, polecam.

Czemu mnie się podoba a innym nie? Oczywiście tak z grubsza, bo jest sporo rzeczy, do których mogę się przyczepić. Dlaczego oni pie***ą się tylko wtedy, kiedy potrzebują się wyżyć? Czy seks nie powinien być wyrazem miłości? (albo ja jestem taka dziwna) To nie tak, że oni się nie kochają... No i dlaczego oni się nie domyślili, kto zabił i kto sabotażuje ośrodek, a ja tak? Dość często powtarzałam też w myślach do Sylvii: "nie bądź idiotką, nie bądź idiotką, nie bądź idiotką", ale niezbyt często mnie słuchała. A co do Jacksona, to w końcu wydał mi się ludzki. Nic nowego w tej trylogii nie przeczytałam, ale całość wygląda bardzo dobrze.
P.S. Po skończeniu tej trylogii, dla fanów państwa Stark polecam przeczytać "Unwrap me" - kolejny z dodatków to Trylogii Starka. Akcja dzieje się po zakończeniu Trylogii Stark International. Na razie książka jest dostępna tylko po angielsku, ale planuję jej tłumaczenie, więc chętnych zapraszam za jakiś czas na chomika Strefa_Tlumaczen ;)

Czemu mnie się podoba a innym nie? Oczywiście tak z grubsza, bo jest sporo rzeczy, do których mogę się przyczepić. Dlaczego oni pie***ą się tylko wtedy, kiedy potrzebują się wyżyć? Czy seks nie powinien być wyrazem miłości? (albo ja jestem taka dziwna) To nie tak, że oni się nie kochają... No i dlaczego oni się nie domyślili, kto zabił i kto sabotażuje ośrodek, a ja tak?...

Trzecia część serii zapowiadała się dość ciekawie, a zwyczajnie powiało nudą. Akcja rozgrywa się wokół Jacksona podejrzanego o morderstwo (skąd my to znamy ;)),a który przez większość książki przeżywa to, czy zostanie aresztowany, a swój stres odreagowuje seksem z Sylvią. Prawdziwy zabójca do rozszyfrowania praktycznie na początku książki, więc przyznam się, że zmęczyłam ją trochę na siłę.

Trzecia część serii zapowiadała się dość ciekawie, a zwyczajnie powiało nudą. Akcja rozgrywa się wokół Jacksona podejrzanego o morderstwo (skąd my to znamy ;)),a który przez większość książki przeżywa to, czy zostanie aresztowany, a swój stres odreagowuje seksem z Sylvią. Prawdziwy zabójca do rozszyfrowania praktycznie na początku książki, więc przyznam się, że zmęczyłam...

Czy cena szczęścia może być zbyt wysoka?

Dwa poprzednie tomy podobały mi się. Spędziłam z nimi przyjemne kilka godzin. Finałowe ,,Nie opuszczasz mnie" spowodowało że doświadczyłam rozczarowania, prawie zapomniałam jak to uczucie smakuje, i wcale nie chciałam sobie przypominać.
Fabuła bardzo przypomina trzecią część trylogii Starka, jedyne co się zmienia to imiona. Nie było więc żadnego elementu zaskoczenia. Wystarczyłoby wziąć do ręki ,,Spełnij mnie" aby poznać dalszy ciąg ,,Nie opuszczasz mnie". Jest to więc największy, widoczny i najbardziej drażniący minut tej książki. Rozumiem powielane schematy, zazwyczaj mi one nie przeszkadzają, ale tutaj było to już mocne nadużycie.
Pomijanie ważnych wątków które wykluły się w poprzednich częściach także działa na niekorzyść. Chociażby sytuacja z Ronnie, czyli córką Jacksona.. Liczyłam na rozwinięcie, a co dostałam? Zepchnięcie na same marginesy.

Podsumowując ,,Nie opuszczasz mnie" to lekkie czytadło na kilka chwil. Nie pobudza, nie zaskakuje, nie uzależnia. Przeczytasz - zapomnisz.

Czy cena szczęścia może być zbyt wysoka?

Dwa poprzednie tomy podobały mi się. Spędziłam z nimi przyjemne kilka godzin. Finałowe ,,Nie opuszczasz mnie" spowodowało że doświadczyłam rozczarowania, prawie zapomniałam jak to uczucie smakuje, i wcale nie chciałam sobie przypominać.
Fabuła bardzo przypomina trzecią część trylogii Starka, jedyne co się zmienia to imiona. Nie było...

„Nie opuszczasz mnie” Julie Kenner to finałowa książka trylogii Stark International. Czy podobała mi się? Muszę powiedzieć, że niekoniecznie. Przeczytałam ją pobieżnie, spodziewając się, że autorka naprawdę mnie czymś ZASKOCZY. Niestety spotkało mnie tylko rozczarowanie. Dlaczego: 1. Jackson i Damien są braćmi – okej, to wszyscy wiemy. Liczyłam jednak na więcej momentów, w których bracia się integrują, naprawiają pomiędzy sobą relacje. 2. Zlekceważenie córki Jacksona – na te około 300 stron książki, o małej było mowa w co najmniej 50. No cóż… 3. Same problemy ukazane w tej części trylogii pomiędzy Sylvią a Jacksonem przypominają mi o Damienie i Niki. To mnie po prostu ROZCZAROWAŁO. Autorka znowu zagłębiła się w temat dysfunkcji rodziny i jej rzutu na przyszłe życie dziecka – o czym wiedzieliśmy po przeczytaniu trylogii Starka.
Niestety… Jestem na nie.

„Nie opuszczasz mnie” Julie Kenner to finałowa książka trylogii Stark International. Czy podobała mi się? Muszę powiedzieć, że niekoniecznie. Przeczytałam ją pobieżnie, spodziewając się, że autorka naprawdę mnie czymś ZASKOCZY. Niestety spotkało mnie tylko rozczarowanie. Dlaczego: 1. Jackson i Damien są braćmi – okej, to wszyscy wiemy. Liczyłam jednak na więcej momentów, w...

Sylvia i Jackson robią wszystko, aby przetrwać burzę, ale czasami jest to po prostu zbyt wiele. Zdarza się, że bez względu na to, jak bardzo się kochają to najlepiej pokonać swoje demony samemu.

Opowiedziana z punktu widzenia Sylvii, przez co oddajemy się całkowicie książce. Dodatkami jest perspektywa trzeciej osoby.

Nie chcę się rozpisywać o fabule, ponieważ mogę za dużo zdradzić. Te wydarzenia są kluczowe, a co to byłaby zabawa, gdybym wszystko Wam opisała??

"Odzyskuję przytomność,a wraz z nią zalewa mnie fala wspomnień, przez które najchętniej znów pogrążyłabym się w niebycie. Bo żaden koszmar, jaki mógłby zrodzić mi się w głowie, nie będzie gorszy od tej nieubłaganej rzeczywistości, która mnie otacza."

zapraszam na ciąg dalszy

https://degustacjaksiazek.blogspot.com/2016/06/35-przedpremierowo-nie-opuszczasz-mnie.html#more

Sylvia i Jackson robią wszystko, aby przetrwać burzę, ale czasami jest to po prostu zbyt wiele. Zdarza się, że bez względu na to, jak bardzo się kochają to najlepiej pokonać swoje demony samemu.

Opowiedziana z punktu widzenia Sylvii, przez co oddajemy się całkowicie książce. Dodatkami jest perspektywa trzeciej osoby.

Nie chcę się rozpisywać o fabule, ponieważ mogę za dużo...

za dużo dramatu i bardzo przewidywalna

za dużo dramatu i bardzo przewidywalna

Trylogia jako całość, bo tak wolę o niej myśleć, ciekawa, wciąga, ale taka jakaś już to było, już o tym czytałam, taka nie wiem ... brakowało mi tu trochę elementu zaskoczenia. Oczekiwałam trochę więcej.

Trylogia jako całość, bo tak wolę o niej myśleć, ciekawa, wciąga, ale taka jakaś już to było, już o tym czytałam, taka nie wiem ... brakowało mi tu trochę elementu zaskoczenia. Oczekiwałam trochę więcej.