Wielka księga kaca, czyli kilkanaście lekkich historyjek i przepisów na potrawy oraz napoje głównie na "dzień po". Spodziewałem się jednak więcej polotu i finezji.

Wielka księga kaca, czyli kilkanaście lekkich historyjek i przepisów na potrawy oraz napoje głównie na "dzień po". Spodziewałem się jednak więcej polotu i finezji.

Kac, kacenjamer, syndrom dnia następnego to określenia złego samopoczucia występującego kilka godzin po spożyciu nadmiernej ilości napojów wyskokowych objawiającego się m.in.: bólem głowy, pragnieniem, nadwrażliwością, problemami z koncentracją, a nawet wstrętem przed wypiciem lub wąchaniem alkoholu. Większość z osób dorosłych choć raz w życiu doświadczyła tego uczucia i próbowała z nim „walczyć”. Ale czy rzeczywiście istnieje lekarstwo doskonałe na kaca, a jeśli tak, to gdzie go szukać?

Odpowiedzi na te pytania postanowił znaleźć węgierski tandem: Andras Cserna-Szabó i Benedek Darida, a owoce swojej pracy spisali w „Wielkiej księdze kaca” - publikacji, która w zabawny acz interesujący i wnikliwy sposób prezentuje sposoby walki z kacem nie tylko na przestrzeni dziejów, ale również ze względu na położenie geograficzne. Od starożytności do XX wieku i od Chin po Skandynawię. Książka oprócz wielu pomysłów na leczenie kaca zawiera anegdoty, ciekawostki, analizy i nietuzinkowe wnioski.


„Wielka księdze kaca” mimo filozoficzno – gastronomicznego charakteru jest publikacją pełną humoru, gdyż autorzy podejmują temat z przymrużeniem oka, a nawet „zaglądają” tam, gdzie szanowani myśliciele nigdy by nie zerknęli. Ale czy analizując kaca na wiele sposobów można opracować skuteczne metody walki z tą nieprzyjemną dolegliwością? I czy krem z końskiej nerki po chińsku, świńskie wymię albo eliksir z moreli a la Dumas to niezbyt odważne menu w tak trudnych chwilach?

Na kartach książki czytelnik spotyka wiele znanych postaci: filozofów, naukowców, wynalazców, a nawet pisarzy i poznaje ich z bardziej ludzkiej strony. Dowiaduje się jakie trunki na przestrzeni dziejów wiodły prym, poznaje skutki ich spożywania oraz metody „leczenia”. Do tego dostaje sowitą garść przepisów kulinarnych, które niewątpliwie mogą stanowić wyzwanie nie tylko dla kuchni, ale również dla podniebienia.

W moim odczuciu „Wielka księga kaca” to pozycja ciekawa i godna uwagi. Autorzy podjęli temat w sposób rzetelny oraz przemyślany, a przy tym wykazali się dużą spostrzegawczością, bystrością i poczuciem humoru. I mimo, że zagadnienie jest prozaiczne, wręcz trywialne i próżno w nim szukać elementów poetyckich, metaforycznych, to okazuje się, że można przedstawić je w sposób niesztampowy. Dla mnie przygoda z książką jest interesującym doświadczeniem. Polecam tym, którzy nie boją się literackich wyzwań i mają ochotę na bliższe spotkanie z kacem.

Kac, kacenjamer, syndrom dnia następnego to określenia złego samopoczucia występującego kilka godzin po spożyciu nadmiernej ilości napojów wyskokowych objawiającego się m.in.: bólem głowy, pragnieniem, nadwrażliwością, problemami z koncentracją, a nawet wstrętem przed wypiciem lub wąchaniem alkoholu. Większość z osób dorosłych choć raz w życiu doświadczyła tego uczucia i...

Przede wszystkim - nie spodziewałam się czegoś takiego. Chyba zbyt poważnie myślałam o tym temacie, a przecież to logiczne, żeby o alkoholu i kacu mówić z przymrużeniem oka. Odnoszę wrażenie, że wszystko, co umieszczono w tej książce, należy brać z ogromnym dystansem - historie, losy bohaterów, w końcu i same przepisy. Od czego zacząć? Może od ludzi, bo historia kaca jest przecież opowieścią o ludziach. I Wielka księga kaca także - to książka o człowieku, pisana w taki sposób, by nie było wątpliwości, że po drugiej stronie znajdują się autorzy, którzy świetnie się przy jej pisaniu bawili. Mam wrażenie, że potraktowali tę książkę jako możliwość przytoczenia wszystkich anegdot, jakie lubią, z bonusem w postaci możliwości okraszenia ich własnym humorem. W końcu postanowiłam, że otworzę swój umysł, że podejdę do tej pozycji jako do ciekawego katalogu ludzkich przypadków i ludzkich bolączek. To był strzał w dziesiątkę.

Powstał kalejdoskop. Wielobarwny opis, w którym trudno spamiętać nazwiska i daty, trudno uwierzyć w znaczną część przekazywanych informacji. Anegdot jest wiele i przyznaję, że niekiedy ich czytanie mnie nużyło. Nie zawsze nadążałam za tym, o kim teraz mowa, nie zawsze potrafiłam wejść w klimat. Nie jestem dobra w czytaniu anegdot, krótkich historyjek. Podchodziłam do tej książki z doskoku, ale nie widzę w tym nic złego - taki jej charakter. Jestem przekonana, że to książka, którą warto przejrzeć. Może na początek przekartkować w księgarni, żeby przekonać się, jak pięknie jest zbudowana - treść podzielono na logiczne rozdziały, każdy kończy się ciekawie wkomponowanym w tekst przepisem. Wszystko uzupełniają ryciny, zdjęcia, wklejki. Dodajmy do tego jeszcze niestandardowy format i przyjemną fakturę papieru - otrzymamy książkę, którą bardzo miło trzyma się w dłoniach. Gdy już mamy za sobą pierwsze kartkowanie - przeczytajmy fragment przepisu. Szczęśliwcy trafią na rzeczy tak obrzydliwe, że kac przechodzić powinien samoistnie.

Pełna opinia: http://pannakac-pisze.blogspot.com/

Przede wszystkim - nie spodziewałam się czegoś takiego. Chyba zbyt poważnie myślałam o tym temacie, a przecież to logiczne, żeby o alkoholu i kacu mówić z przymrużeniem oka. Odnoszę wrażenie, że wszystko, co umieszczono w tej książce, należy brać z ogromnym dystansem - historie, losy bohaterów, w końcu i same przepisy. Od czego zacząć? Może od ludzi, bo historia kaca jest...

Nie dajcie się zwieść frywolnemu tytułowi i rozpustnej okładce! Ta książka to nie przelewki, żaden z niej przepiśnik z metodami na leczenie kaca. To niemal poważna lektura o filozofii przechylania kielicha i syndromie dnia następnego.

Kac. Sprawa niby trywialna, ale przecież używki towarzyszą ludzkości od zarania dziejów, od bachanaliów, aż po piąteczki piątunie. Autorzy książki postanowili z przymrużeniem oka pokazać nam jak w różnych epokach i w różnych częściach globu wygląda kultura picia. Kultura jest tutaj słowem kluczowym, bo w tej podróży po ciężkich stanach odstawienia alkoholu spotykamy wielu ludzi ze świata sztuki.

Całą recenzję przeczytasz tutaj: http://rzeczokulturze.blogspot.com/2016/06/ksiazka-na-kaca.html

Nie dajcie się zwieść frywolnemu tytułowi i rozpustnej okładce! Ta książka to nie przelewki, żaden z niej przepiśnik z metodami na leczenie kaca. To niemal poważna lektura o filozofii przechylania kielicha i syndromie dnia następnego.

Kac. Sprawa niby trywialna, ale przecież używki towarzyszą ludzkości od zarania dziejów, od bachanaliów, aż po piąteczki piątunie. Autorzy...

Imprezy, wesela, urodziny. Wielu z nas nie wyobraża sobie tych uroczystości bez alkoholu. Później niejednokrotnie dopada nas skutek dnia następnego, czyli kac. Bardzo go nie lubimy i przez wieki znajdowaliśmy różne sposoby na poradzenie sobie z kacem. Dzisiaj będzie o „Wielkiej księdze kaca, czyli pieczmy, gotujmy na kacu” autorstwa Andrasa Cserna – Szabo i Benedeka Darida.
Kac to niestety trudny do pokonania zawodnik, wielu się chyba ze mną zgodzi. Ile ludzi, tyle sposobów na jego pokonanie. Choć ja skutków dnia poprzedniego nie odczułam ani razu, bo po prostu nie pije, to jednak temat nie jest mi zupełnie obcy. Dwójka węgierskich mężczyzn postanowiła zebrać wszystkie metody i przepisy na kaca, jakie znane były w historii świata i opisać je z dużą dozą humoru w niniejszej książce.
„Wielka księga kaca” to opowieść o tej ludzkiej słabości jaką jest alkohol. Różne trunki na przestrzeni wieków wiodły prym, jednak jedno pozostaje bez zmian – kac. Autorzy opisują różne przypadki z historii, które dotyczą owego zjawiska podając do tego przepisy na poradzenie sobie z tą trudną przypadłością. Przepisy nie raz absurdalne i sprawiające, że przecieramy oczy ze zdumienia, ale wszystko należy przyjąć z przymrużeniem oka.
Po tytule można spodziewać się wielu rzeczy, ale „Wielka księga kaca” to interesująca pozycja opisująca różne anegdoty opisujące skutki picia alkoholu. Wszystko podane jest w kilku rozdziałach, podzielonych historycznie, co bardzo pomaga w odbiorze całości.
Andras Cserna – Szabo i Benedek Darida napisali tę książkę w taki sposób, że potrafią zachęcić czytelnika do lektury, choć zdarzały się momenty, kiedy czytanie się dłużyło. Przede wszystkim plus dla autorów za stworzenie książki, która w sposób niemalże doskonały opisuje to, z czym człowiekiem nie może sobie poradzić. Choć z owej książki nie dowiemy się jaki jest idealny sposób na poradzenie sobie z kacem, to jednak może skusimy się na wybranie jednej z metod, ale czy ktoś z nas będzie na tyle odważny?
Podsumowując „Wielka księga kaca” to niezwykle ciekawa lektura, która może nas wiele nauczyć. Sądzę, że warto po nią sięgnąć z czystej ciekawości, a o kwestii próbowaniu zawartych w niej przepisów musicie zdecydować sami.

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca

Imprezy, wesela, urodziny. Wielu z nas nie wyobraża sobie tych uroczystości bez alkoholu. Później niejednokrotnie dopada nas skutek dnia następnego, czyli kac. Bardzo go nie lubimy i przez wieki znajdowaliśmy różne sposoby na poradzenie sobie z kacem. Dzisiaj będzie o „Wielkiej księdze kaca, czyli pieczmy, gotujmy na kacu” autorstwa Andrasa Cserna – Szabo i Benedeka...

Nawet zabawnie napisana, ale w sumie z podanych przepisów raczej nie skorzystam, a treść rozprasza się w nadmiarze czcionek i obrazków. Trochę jak leczenie kaca dla dosłownych dummiesków.

Nawet zabawnie napisana, ale w sumie z podanych przepisów raczej nie skorzystam, a treść rozprasza się w nadmiarze czcionek i obrazków. Trochę jak leczenie kaca dla dosłownych dummiesków.