„Hormonię” Nataszy Sochy powinny przeczytać zarówno kobiety młode jaki i dojrzałe. Mężczyźni też się na kartach powieści odnajdą.
Bohaterką jest kobieta czterdziestosześcioletnia, która czuje, że dopada ją menopauza. Zdziwiona, że to już, absolutnie nie godzi się z tym faktem. Ma marzenia, których z winy nadopiekuńczej matki nie zdążyła zrealizować. Jednak największym problemem jej jest to, że nie potrafi przeciwstawić się rodzicielce pomimo, że ma już dorosłą córkę. Od kilkunastu lat żyje w separacji z mężem. W jednym domu zamieszkują trzy dorosłe kobiety całkowicie podporządkowane najstarszej.
Czytając „Hormonię” Nataszy Sochy nieźle się ubawiłam. Rewelacyjna fabuła, świetny styl obrazujący niezwykłe poczucie humoru autorki. Do tego wiele mądrych, spostrzegawczych uwag.
Nigdy nie jest za późno na realizację marzeń. Życie należy przeżyć, a nie przeczekać.

„To nie starość jest przekleństwem, przekleństwem jest młodość, przerażona faktem, że też się w końcu pomarszczy.”

Trzeba walczyć o możność decydowana o swoim życiu. To się nazywa dorosłość. Kochane matki jak najszybciej pozwalajcie dorosnąć swoim córkom.Nie wolno wam uzależniać dzieci. Nie wychowujecie ich przecież dla siebie.W ostateczności nie będą umiały żyć, podejmować samodzielnych decyzji. Nie będą miały odwagi realizować swoich marzeń. Wcześniej czy później obarczą was o to winą. Najgorsze jeśli przez
to przegrają życie i będą nieszczęśliwe.
„Hormonia” Nataszy Sochy to mądra książka napisana z humorem. Czyta się ją rewelacyjnie. GORĄCO POLECAM!

„Hormonię” Nataszy Sochy powinny przeczytać zarówno kobiety młode jaki i dojrzałe. Mężczyźni też się na kartach powieści odnajdą.
Bohaterką jest kobieta czterdziestosześcioletnia, która czuje, że dopada ją menopauza. Zdziwiona, że to już, absolutnie nie godzi się z tym faktem. Ma marzenia, których z winy nadopiekuńczej matki nie zdążyła zrealizować. Jednak największym...