Miłość powinna wyznaczać słuszną drogę, ale codzienność nierzadko drwi z człowieka i zaczyna sterować jego uczuciami. Drogę do upragnionego serca czasami torują zwykłe okoliczności, innym razem natomiast – perfidnie zastosowany blef. Odziane we właściwe słowa kłamstwa mogą bowiem namieszać w głowie, zmieniając diametralnie kierunek ludzkich myśli. Tak kręte działania spacerują też w umyśle Tarryn Fisher, która ponownie wrzuca swoich bohaterów w sieć surowej nieszczerości i prowokuje ich do kolejnych grzesznych gestów. Powieść Mimo naszych kłamstw kończy serię o miłosnym trójkącie, ale czy bohaterowie są przygotowani na życie w czystej szczerości?

Narracja w ostatniej części należy do Caleb’a, który za wszelką cenę chce odzyskać ukochaną Olivię. Kobieta tłumi w sobie dawne uczucia, jest już jednak mężatką i próbuje wierzyć w słuszność wyboru, jakiego w życiu dokonała. Skruszone serce podpowiada prawniczce, że Caleb jest jedyną miłością w jej życiu, ale to poczciwy Noah zajmuje formalne miejsce u boku kobiety. Akcja toczy się wokół bezpośredniego boju o dawne uczucie i czytelnik niejednokrotnie wraca z Caleb’em do scen, które zna już na wylot z poprzednich powieści. Bieżące wydarzenia, sumiennie przeplatane męskimi wspomnieniami, zdają się płynąć nieśpiesznie i z początku pozbawione są nikczemnych działań Leah, której udział autorka celowo zostawia na koniec powieści. Dla tej bohaterki rozwód jest ciosem prosto w serce więc kobieta bezceremonialnie wkracza do scenariusza z gotowym planem zemsty. Planem, który doszczętnie zmienia życie Caleb’a...

Fisher wiernie kontynuuje swoją wizję i poprzez pierwszoosobową narrację otwiera przed czytelnikiem wnętrze kolejnego bohatera. Tym razem na piedestale życiowych rozważań staje Caleb, którego myśli przestają być tajemnicą i świadomie argumentują decyzje, jakie mężczyzna podjął w przeszłości. Częste wspomnienia bezsprzecznie podkreślają emocjonalny charakter historii i sprawiają, że poznane wcześniej wydarzenia zaczynają na nowo ożywać w umyśle odbiorcy. Fabularnie autorka nie wnosi wiele nowego i świadomie gra na tym, co udało jej się skomponować w poprzednich tomach. Czytelnik ponownie analizuje minione sceny, ale nie ma wątpliwości, że to bieżący rozwój wydarzeń najbardziej go intryguje. Tarryn Fisher nie daje się jednak uwieść prostym rozwiązaniom, powoli przywraca do akcji nieobliczalną Leah i daje jej szansę na ponowne rozwinięcie parszywych skrzydeł. Pojawienie się tej bohaterki niewątpliwie przyśpiesza tempo powieści i sprawia, że finał, mimo jawnej przewidywalności, wykazuje elementy zaskoczenia.

Cała recenzja na stronie: http://www.mozaikaliteracka.pl/2017/01/mimo-naszych-kamstw-tarryn-fisher.html

Miłość powinna wyznaczać słuszną drogę, ale codzienność nierzadko drwi z człowieka i zaczyna sterować jego uczuciami. Drogę do upragnionego serca czasami torują zwykłe okoliczności, innym razem natomiast – perfidnie zastosowany blef. Odziane we właściwe słowa kłamstwa mogą bowiem namieszać w głowie, zmieniając diametralnie kierunek ludzkich myśli. Tak kręte działania...