O wychowaniu na luzie. Serio? To tak się da? A no da się. Jeśli kiedykolwiek patrzyłaś na swoje dziecko jak na przybysza obcej planety lub próbowałaś powstrzymać wybuch śmiechu obserwując artystyczne wywinięcie orła swojej pociechy, to ta książka jest dla Ciebie. To, co mnie się spodobało w tej mało poważnej książce na temat zmagań wychowawczych pewnej amerykańskiej, w sumie podstarzałej matki, to to, że pozwoliła sobie na ten luz i wcale się z tym nie kryje, że pozwala swoim dzieciom oglądam telewizję w dawkach czasem ponadnormatywnych, że czasem zgodzi się na dodatkową porcje słodkich płatków śniadaniowych czy inne w XXI wieku niedozwolone i niezdrowe praktyki. Przemawia do mnie rozumienie potrzeb dziecka, działanie zgodne z jego entuzjazmem i radosnym podejściem do życia. No owszem, może pochłanianie owocowych żelków nie jest zdrowe, ale ile daje radości! Niemycie zębów przed snem też zdrowiu nie służy, ale od czasu do czasu okazuje się najlepszym sposobem na wyluzowanie przed snem. Oj tam no, jak raz się nie umyje, to od razu nie wypadną. Najważniejsze w wychowaniu to się nie spinać! Rodzic - sztywniak stosujący się do wszelkich poradnikowych zasad to rodzic nudny i mało przyjacielski. I jakie by nasze dziecko mądre i wyrozumiałe nie było, zabieranie mu swobody i ograniczanie entuzjazmu nie będzie czyniło z rodzica zwolennika, dobrego kumpla. Warto spojrzeć oczyma autorki na swoja postawę wychowawczą i dać sobie czasem trochę wolności, spontaniczności. Może nie zawsze będzie prawidłowo i zdrowo, ale chociaż... ciekawie i przyjemnie.

O wychowaniu na luzie. Serio? To tak się da? A no da się. Jeśli kiedykolwiek patrzyłaś na swoje dziecko jak na przybysza obcej planety lub próbowałaś powstrzymać wybuch śmiechu obserwując artystyczne wywinięcie orła swojej pociechy, to ta książka jest dla Ciebie. To, co mnie się spodobało w tej mało poważnej książce na temat zmagań wychowawczych pewnej amerykańskiej, w...