Do mniej więcej 300 strony podobnie jak wielu innych czytelników potraktowałam tą książkę jak lekką opowieść dla nastolatek o dorastaniu, przyjaźni, studiach, pierwszych miłościach itp. Bohaterowie wydawali mi się jacyś tacy idealni, piękni i każdy był niezwykły na swój sposób, że aż to drażniło.I nawet miałam ją odłożyć stwierdzając, że to nie dla mnie, ale...no właśnie zaczęło się dużo dziać...naprawdę dużo.
Przede wszystkich wybuchł wulkan emocji i to bardzo skrajnych. Opowieść zaczęła chwytać za serce, główna bohaterka stała się prawie realną postacią, którą gdzieś obok dotyka straszna tragedia, która żyje, kocha, cierpi i jednocześnie puszcza oko do czytelnika. Z historii Katie można wyciągnąć sporo rad życiowych dla siebie.
Uczcie się pisarze- można napisać coś prosto i będzie to do tego mądre i chwytające za serce. Mądre książki nie muszą być skomplikowane.

Napiszę Wam jeszcze tyle- mnie się łezka w oku zakręciła.

Do mniej więcej 300 strony podobnie jak wielu innych czytelników potraktowałam tą książkę jak lekką opowieść dla nastolatek o dorastaniu, przyjaźni, studiach, pierwszych miłościach itp. Bohaterowie wydawali mi się jacyś tacy idealni, piękni i każdy był niezwykły na swój sposób, że aż to drażniło.I nawet miałam ją odłożyć stwierdzając, że to nie dla mnie, ale...no właśnie...