Zakończenie „Nowej Ery Jedi”. Sojusz Galaktyczny postanawia sprowokować Yuuzhan Vongów do napaści, by w tym czasie zaatakować Coruscant. Jednocześnie do gry wraca Zonama Sekot… Książka niestety nie jest tak epicka jak mogłoby się wydawać. Siły Yuuzhan Vongów są tu już bardzo osłabione i targają nimi wewnętrzne konflikty. Wprawdzie autor stara się wprowadzić parę nowości do arsenału najeźdźców, ale jest to właściwie łabędzi śpiew potęgi z chociażby „Wektora pierwszego”. Również stojący na ich czele Lord Shimrra jest kiepskim dowódcą, który właściwie sam robi wszystko by doprowadzić do upadku. O wiele lepiej za to wypada inna postać związana z interesującym zwrotem akcji w końcówce książce – szkoda, że nie pociągnięto tego wątku dalej. Za to podobała mi się końcówka związana z dalszym losem tej rasy. Jeżeli już mowa o zakończeniu, to świetnie też wypada rozdział, gdzie mamy rozmowę Leii z Pelleaonem, a także pogaduchy Luke’a, Hana i Landa – mogłoby to stanowić dobrą klamrę zamykającą rozszerzone uniwersum „Gwiezdnych Wojen”. Z innych plusów warto też wspomnieć bardzo dobry początek opowiadający o ucieczce z obozu Yuuzhan Vongów – bardzo dynamiczne, czytało się z zapartym tchem. Zabawny smaczkiem jest gościnny występ postaci dawno nie widzianej w książkach – nawet jeżeli jej wygląd jest trochę niezgodny z tym, co było w komiksach. Ogólnie książka może być, ale jest to niestety słabe zakończenie tak dużego projektu jak „Nowa Era Jedi”.

Zakończenie „Nowej Ery Jedi”. Sojusz Galaktyczny postanawia sprowokować Yuuzhan Vongów do napaści, by w tym czasie zaatakować Coruscant. Jednocześnie do gry wraca Zonama Sekot… Książka niestety nie jest tak epicka jak mogłoby się wydawać. Siły Yuuzhan Vongów są tu już bardzo osłabione i targają nimi wewnętrzne konflikty. Wprawdzie autor stara się wprowadzić parę nowości do...