W pewien lipcowy wczesny poranek na farmie mleczarskiej prowadzonej przez amisza Aarona Fishera, podczas dojenia krów w niewielkim pomieszczeniu w oborze, pod stertą końskich derek zostaje znaleziony martwy noworodek. Z oględzin lekarza pogotowia wynika, że dziecko urodziło się zaledwie kilka godzin wcześniej. Policja wszczyna dochodzenie jednak ani sąsiadki państwa Fisherów, młode panny na wydaniu nie spodziewały się dziecka (co w społeczności amiszów jest grzechem- nieślubne dziecko) ani żona Aarona, Sara również nie była w ciąży, ponieważ kilka lat wcześniej podczas ostatniego porodu w wyniku komplikacji została jej usunięta macica. Córka Aarona i Sary, Katie również zaprzecza, że dziecko odnalezione w oborze było jej.
Podczas przesłuchania przez detektyw Lizzie Munroe dziewczyna dostaje silnego krwotoku a w szpitalu okazuje się, że w ciągu ostatnich kilku godzinach urodziła dziecko.
Tymczasem krew zabezpieczona na ciele zmarłego noworodka należy do Katie, podobnie jak ślady krwi na sianie w oborze. Badanie ginekologiczne wykazuję ponad wszelką wątpliwość, że Katie Fisher urodziła dziecko ale ona temu solennie zaprzecza, tłumacząc wszystkim, że nigdy nie była w ciąży a krwotok to zwykła miesiączka.
Badania zmarłego noworodka potwierdzają także, że dziecko choć urodziło się dwa miesiące przed terminem to było żywe a w jego drogach oddechowych eksperci znajdują włókna koszuli, którą był zawinięty.
Rozpoczyna się proces, w którym główną i jedyną podejrzaną jest Katie.
Grozi jej kara dożywotniego pozbawienia wolności.
Obrony podejmuje się mecenas Ellie Hathaway, która przyjeżdża do Pensylwanii aby odpocząć od życia w Filadelfii. Naładować akumulatory i przemyśleć swój związek z obecnym partnerem Stephenem.
Początkowo nie chce nawet słyszeć o bronieniu Katie, jednak w końcu ulega, zwłaszcza że przyciągają ją sprawy beznadziejne takie jak ta.
Obiecuje pomóc Katie pomimo tego, że nie wierzy w zapewnienia dziewczyny o tym, że nie była w ciąży i dziecko znalezione martwe nie było jej.
Na mocy postanowienia sądu przeprowadza się na farmę rodziny Fisherów aby mieć opiekę kuratorską nad Katie.

Generalnie nie przepadam za literaturą obyczajową a ta książka bez wątpienia do niej należy i początkowo niezwykle sceptycznie podchodziłam do zaczęcia czytania ale kiedy już to się stało, popłynęłam. Bo to jest tak, że jeśli książka jest ciekawa ale najpierw trzeba przejść przez pierwsze 80-100 stron nudy to idzie to jak krew z nosa, tymczasem tu od samego początku jest akcja i jest ciekawie.
"Świadectwo prawdy" liczy ponad 600 stron. Jest tu bardzo dużo informacji o amiszach, bo w dużej mierze opowieść jest oparta na ich życiu. Są to fakty, bardzo ciekawe i nie ma mowy aby były nudne. Oprócz tego mamy całą masę terminów psychiatrycznych i biologicznych, ponieważ początkowo obrona jaką proponuje swojej klientce Ellie ma opierać się na niepoczytalności.
Styl autorki (a muszę dodać, że jeszcze nie czytałam żadnej siążki p. Jodi Picoult) jest bardzo fajny, trafia do czytelnika, jest prosty ale nie gnuśny.

W pewien lipcowy wczesny poranek na farmie mleczarskiej prowadzonej przez amisza Aarona Fishera, podczas dojenia krów w niewielkim pomieszczeniu w oborze, pod stertą końskich derek zostaje znaleziony martwy noworodek. Z oględzin lekarza pogotowia wynika, że dziecko urodziło się zaledwie kilka godzin wcześniej. Policja wszczyna dochodzenie jednak ani sąsiadki państwa...