Kolejny horror Kinga. W dużym stopniu kolejny horror psychologiczny. Opierający się na charakterach, ludziach, postaciach. Tym co w powieściach Króla zawsze najmniej mi się podobało. "Misery".

Autor opowiada historię bestselerowego pisarza Paula Sheldona, który po wypadku samochodowym budzi się w domu swojej "najzagorzalszej fanki"- Annie Wilkins. Ma połamane nogi, jest unieruchomiony w łóżku, zdany na jej łaskę. A, jak szybko się domyśla, kobieta, która zamiast do szpitala ciężko rannego człowieka odwozi do własnego, leżącego na uboczu domu, nie może być w pełni normalna. Nie spodziewa się jednak, jak bardzo.

Książka mną wstrząsneła. Obraz Annie, powolne odkrywanie jej przeszłości, podczas gdy ona sama zaczyna zachowywać się coraz bardziej nieprzewidywalnie... Coś co przeraża dużo bardziej od typowych opowieści o duchach. Szaleństwo to rzecz, której istnienia jesteśmy pewni, a której ciągle nie rozumiemy. Wszyscy boimy się nieznanego, a wymówka "to przecież tylko fikcja, to nie istnieje!" nie działa. I co wtedy? Gdy nie możemy wytłumaczyć sobie, że to tylko bajka, gdy wiemy, że takie odchylenia od normy naprawdę występują, że wizja autora jest realna?

Stephen King pokazał, że zasługuje na tytuł "mistrza" i "króla" gatunku. Samą fabułę i wrażenie jakie wywiera na czytelniku już opisałam, ale chciałabym zwrócić uwagę na jeszcze jeden fakt. Przez prawie całą powieść akcja toczy się w jednym budynku, a nawet w jednym pokoju. Opisuję tylko dwójkę bohaterów, ten sam wątek. Ilu autorów potrafiłoby napisać coś takiego? Z takim wynikiem?

Kolejny horror Kinga. W dużym stopniu kolejny horror psychologiczny. Opierający się na charakterach, ludziach, postaciach. Tym co w powieściach Króla zawsze najmniej mi się podobało. "Misery".

Autor opowiada historię bestselerowego pisarza Paula Sheldona, który po wypadku samochodowym budzi się w domu swojej "najzagorzalszej fanki"- Annie Wilkins. Ma połamane nogi, jest...