Poszłam do Biedronki po ziemniaki na obiad.
Wyszłam z ziemniakami i "Trzema siostrami".

Jak to było? Ano wchodzę, rozglądam się po półkach wypełnionych produktami, widzę stoisko z warzywami, a zaraz obok dział z książkami. A na tym dziale morze publikacji różnej maści, od kryminałów po bajki dla dzieci.

Brakowało mi czegoś lekkiego i odmóżdżającego, więc wyłowiłam z tego morza rybkę o nazwie "Trzy siostry" i przeczytałam blurba. Pomyślałam, że książka spełni moje oczekiwania. Wszak uwielbiam czytać o romantycznej miłości, ponieważ mam miękkie serduszko, mimo że zachwycam się kryminałami i literaturą militarną.

No i co? I ok.

Powieść podzielona jest na trzy części, każda z nich opowiada historię miłosną trzech tytułowych sióstr. Silnych i niezależnych kobiet, które wiedzą czego chcą i potrafią wnieść lodówkę na czwarte piętro.

Tło tych historii, a więc intryga nestora rodu, który tak bardzo pragnie mieć zamężne wnuczki, jest głupie i rozsądne jednocześnie. Głupie, bo to już nie te czasy, kiedy na kobietę patrzy się pod względem tego, czy ktoś zechce jej wcisnąć obrączkę na palec. Rozsądne, ponieważ to w końcu dziadek, postać starej daty, która ma prawo tak myśleć.

Te historyjki nawet trzymają się kupy. Nawet polubiłam bohaterki i ich absztyfikantów. Momentami nawet się uśmiechałam. Nawet, kurcze, poczułam ciepło w sercu, zwłaszcza podczas czytania pierwszej historii!

Nie jest to wybitna pozycja, ale miłośniczkom (miłośnikom też) gatunku pewnie przypadnie do gustu. Mnie nie porwało, ale czytało się ok :)

Następnym razem, kiedy pójdę po ziemniaki, może wyłowię coś lepszego?

Poszłam do Biedronki po ziemniaki na obiad.
Wyszłam z ziemniakami i "Trzema siostrami".

Jak to było? Ano wchodzę, rozglądam się po półkach wypełnionych produktami, widzę stoisko z warzywami, a zaraz obok dział z książkami. A na tym dziale morze publikacji różnej maści, od kryminałów po bajki dla dzieci.

Brakowało mi czegoś lekkiego i odmóżdżającego, więc wyłowiłam z tego...