W ciągu jednej nocy skończyłam przygodę z bohaterami serii " odważmy się kochać", czwartej ostatniej części nie da się odłożyć. Życie pisze różne scenariusze i możemy się tylko w nie wpasować, lub nie. Wynik zawsze jest niewiadomy. Chciałoby się spotkać kogoś, kto i o nas zawalczy, kogoś dla kogo będziemy całym światem. Ta książka daje nadzieję, mówi że skoro komuś się to przytafilo, to i my mamy szansę dowiedzieć jak to jest. Z niecierpliwością czekam na następne powieści, a właściwie na ich tłumaczenie. Polecam

W ciągu jednej nocy skończyłam przygodę z bohaterami serii " odważmy się kochać", czwartej ostatniej części nie da się odłożyć. Życie pisze różne scenariusze i możemy się tylko w nie wpasować, lub nie. Wynik zawsze jest niewiadomy. Chciałoby się spotkać kogoś, kto i o nas zawalczy, kogoś dla kogo będziemy całym światem. Ta książka daje nadzieję, mówi że skoro komuś się to...

Ci sami bohaterowie co w 1 tomie i nagle oni po latach gdzie pojawiają się w każdej części ale czytało się dość przyjemnie

Ci sami bohaterowie co w 1 tomie i nagle oni po latach gdzie pojawiają się w każdej części ale czytało się dość przyjemnie

Nie wiem al to się stało ze tak późno odkryłam Rebeccę...to karygodne.
Josh też powinien zacząć myśleć ale zespół stresu pourazowego jest straszny.
Najważniejsze że.....jak przeczytasz to się dowiesz...

Nie wiem al to się stało ze tak późno odkryłam Rebeccę...to karygodne.
Josh też powinien zacząć myśleć ale zespół stresu pourazowego jest straszny.
Najważniejsze że.....jak przeczytasz to się dowiesz...

Zakończyłam lekturę "Wbrew pożegnaniom" z mieszanką rozmaitych uczuć. Jak dla mnie była to powieść zarówno bardzo dobra, jak i nudna, miejscami męcząca. Kilka razy robiłam sobie od niej przerwę i kiedy do niej wracałam, miałam wrażenie, że czytam od nowa. Bohaterowie byli szczęśliwi i kochali się niesamowitą miłością, jakiej inni śmiertelnicy nigdy nie zaznają, by za chwilę kłócić się i trzaskać drzwiami. To powtarzało się w tej książce kilka razy... Kiedy już myślałam, że nastąpi przełomowy moment, wracałam do punktu wyjścia. Jak dla mnie wyglądało to tak, jakby w połowie książki Autorka straciła pomysł, zainteresowanie bohaterami. Być może powieść ta była trochę za długa, powinna skończyć się wcześniej, bez zbędnego przedłużania w niektórych momentach. Wylałam przy niej wiele łez, pozostawałam wzruszona, ale kilka stron później denerwowałam się na bohaterów i chciałam, by się wreszcie dogadali. Cieszę się, że to już ostatni tom tej serii, gdyż nie mam pomysłu, co u wszystkich tych bohaterów mogłoby dziać się dalej. Niemniej jednak, z pewnością będę wszystkie cztery tomy wspominać z sympatią.

Zakończyłam lekturę "Wbrew pożegnaniom" z mieszanką rozmaitych uczuć. Jak dla mnie była to powieść zarówno bardzo dobra, jak i nudna, miejscami męcząca. Kilka razy robiłam sobie od niej przerwę i kiedy do niej wracałam, miałam wrażenie, że czytam od nowa. Bohaterowie byli szczęśliwi i kochali się niesamowitą miłością, jakiej inni śmiertelnicy nigdy nie zaznają, by za chwilę...

Po przeczytaniu 3 pierwszych książek tej serii miałam opory przed przeczytaniem ostatniej... Powrót do bohaterów z wcześniejszej książki to nie jest to co lubię.
Jednak muszę przyznać, że ta książka strasznie mi się spodobała.
Co ważne dawno tak nie płakałam przy czytaniu...
Polecam.

Po przeczytaniu 3 pierwszych książek tej serii miałam opory przed przeczytaniem ostatniej... Powrót do bohaterów z wcześniejszej książki to nie jest to co lubię.
Jednak muszę przyznać, że ta książka strasznie mi się spodobała.
Co ważne dawno tak nie płakałam przy czytaniu...
Polecam.

Mimo, że polecam całą serię, to przede wszystkim skupiam się w ocenie na części pierwszej jak i ostatniej, które dotyczą moich ulubionych bohaterów. Daję 9 gwiazdek, a tyle daję mało kiedy. Mało kiedy też coś łapie mnie tak bardzo za serce. I słowo daję. Pokochałam to wraz z pierwszą częścią tej serii, ale to ostatnia książka poruszyła mnie najbardziej. Między zwykły romans został wpleciony bardzo trudny wątek, który nadał charakteru i właśnie "to coś" wszystkim seriom. Nie raz w oku czaiła się łezka, nieraz pojawiał się uśmiech, nieraz przez wątek wojenny w głowie rodził się refleksje. A dojrzałość głównej bohaterki w tak młodym wieku zaskoczyła. Dzięki temu czytając naprawdę nie miałam wrażenia, że czytam kolejny zwykły romans dla nastolatek z kolejną irytującą bohaterką, a coś co jest ponad to.

Mimo, że polecam całą serię, to przede wszystkim skupiam się w ocenie na części pierwszej jak i ostatniej, które dotyczą moich ulubionych bohaterów. Daję 9 gwiazdek, a tyle daję mało kiedy. Mało kiedy też coś łapie mnie tak bardzo za serce. I słowo daję. Pokochałam to wraz z pierwszą częścią tej serii, ale to ostatnia książka poruszyła mnie najbardziej. Między zwykły...

Dobre zakończenie serii. Zakończenie mocno "posłodzone" ale akceptowalne. Po drodze niekoniecznie jest różowo, ale przecież takie jest życie...

Dobre zakończenie serii. Zakończenie mocno "posłodzone" ale akceptowalne. Po drodze niekoniecznie jest różowo, ale przecież takie jest życie...

Wracamy do historii Josha i Ember. Związek trwa w najlepsze, ale pojawiają się ciemne chmury. Josh początkowo miał odsłużyć parę lat, jednak wyszło inaczej. Mieszkają już z Ember razem, ale mogą się nacieszyć tylko paroma tygodniami. Josh dostaje rozkaz wyjazdu na 9-miesięczną misję do Afganistanu. Wraca tam gdzie został ciężko ranny. Ember jest załamana, boi się, że ukochany może zginąć. Wspiera go jednak. Sama dostaje propozycję wyjazdu do Turcji na badania archeologiczne. Początkowo nie chce się zgodzić, nie chce zostawiać Josha samego, kiedy już wróci do kraju.
Podczas misji wydarza się najgorsze, Jagger, Josh i Will mają wypadek. Ember ciężko przeżywa całą sytuację, Paisley też, w końcu jest już żoną Jaggera i do tego w ciąży.
Josh po powrocie nie jest sobą. Nie może zapomnieć momentu kiedy już wiedział, że zginie. Nie radzi sobie emocjonalnie, ale na terapię też nie chce chodzić, traktuje ją jak zło konieczne. Mimo to Ember jest jego podporą, ale wszystko do czasu.
Fajne zwieńczenie losów 3 przyjaciół, którzy po licznych ciężkich i mniej ważnych przejściach zaznają szczęścia.

Wracamy do historii Josha i Ember. Związek trwa w najlepsze, ale pojawiają się ciemne chmury. Josh początkowo miał odsłużyć parę lat, jednak wyszło inaczej. Mieszkają już z Ember razem, ale mogą się nacieszyć tylko paroma tygodniami. Josh dostaje rozkaz wyjazdu na 9-miesięczną misję do Afganistanu. Wraca tam gdzie został ciężko ranny. Ember jest załamana, boi się, że...

Losy wszystkich przyjaciół opisane w ostatniej części. Najbardziej skupione na December i Joshu. Czy miłość zwycięży serce żołnierza?

Losy wszystkich przyjaciół opisane w ostatniej części. Najbardziej skupione na December i Joshu. Czy miłość zwycięży serce żołnierza?

Gdy przeżyłeś śmierć bliskiej osoby, czytając tą serie mam wrażenie, że okres żałoby nie minął, choć to prawda nigdy nie mija ale z czasem gaśnie, znika gdzieś w zakamarki... przy tej serii przeżywasz wszystko na nowo, swoje wspomnienia, ból, łzy - to wszystko wraca. Dodatkowo przeżywasz ból bohaterów, dotąd nie miałam świadomości, że tak się da. W myślach pocieszasz bohaterów, serio? To tylko książka. Nie, to pieprzona dawka emocji, od pięknej miłości, po seks, zrozumienie, dawno nic nie ściskało mnie za gardło. Spokojnie nie tylko są tam dramaty, jest porządanie, które powinno być w każdym związku, zrozumienie a raczej wyrozumiałość bohaterki pełen podziwu, która z nas by się na to odważyła? I zaufanie, fundament na którym opiera się związek. Skończyłam serie 10 minut temu, a myśląc o niej dalej ściska mnie w sercu. Coś pięknego...

Gdy przeżyłeś śmierć bliskiej osoby, czytając tą serie mam wrażenie, że okres żałoby nie minął, choć to prawda nigdy nie mija ale z czasem gaśnie, znika gdzieś w zakamarki... przy tej serii przeżywasz wszystko na nowo, swoje wspomnienia, ból, łzy - to wszystko wraca. Dodatkowo przeżywasz ból bohaterów, dotąd nie miałam świadomości, że tak się da. W myślach pocieszasz...