PRL, okres, kiedy wszelkie polityczne gierki były dla mnie mało istotne, ważniejsze było ciepłe mleczko w butelce i grzechotka. Tak, należę do pokolenia, które PRL teoretycznie pamięta, w praktyce byłem wtedy zbyt mały, by cokolwiek z tego ogarniać. To też mogę mieć nieco inny odbiór książki Patryka Pleskota, niż moi rodzice, czy ludzie nieco ode mnie starsi. A, niestety "Zabić. Mordy polityczne PRL", choć nie jest książką złą, nie do końca przypadła mi do gustu.

Dzięki książce Pleskota poznajemy historię politycznych mordów z okresu PRL. Od tych głośniejszych jak sprawa księdza Popiełuszki, po te mniej znane. Schemat za każdym razem jest taki sam - najpierw fabularyzowana wstawka przedstawiająca jak mogły by wyglądać ostatnie chwile życia ofiary. A potem raport ze śledztwa, domysły, poszlaki, analizy.... i chyba właśnie dlatego nieco mnie "Mordy polityczne" zmęczyły. Autor wręcz bombarduje Czytelnika faktami, domysłami i podobnymi rzeczami. Za dużo tego wszystkiego na raz.

Być może, jakby autor nieco spuścił z tonu.... może, wzorem początkowych wstawek dorzucił tam jakąś fabułę czytało by mi się lepiej? Tylko, że wtedy znacznie wydłużyłby i tak niekrótką już cegłówkę o kolejne strony.

A może to dlatego, że, jak już wspomniałem na początku, mimo, że urodziłem się w czasach komuny są to czasy jednak mi obce? W każdym razie książkę dość często po prostu męczyłem. Może moja mama, która się za nią wkrótce weźmie będzie miała inne odczucia?

Patrykowi Pleskotowi nie można odmówić pasji i zaangażowania w powstawanie tej książki. Na każdym kroku czuć, że do każdego z opisywanych mordów pochodził z dziennikarską precyzją, robił dokładny wywiad, badania, spotkał się z niezliczoną ilością ludzi, i przeprowadził wiele wywiadów. To się ceni.

Przerażające za to jest to, ile pojawia się w "Mordach Politycznych" nazwisk, które są znane i głośne jeszcze dziś. Lektura książki Patryka Pleskota zachęca do przemyśleń. Bo, czy takie polityczne zagrywki mogą jeszcze wrócić? A może już miały miejsce? Przecież ludzie, którzy dawali na to przyzwolenie jeszcze się udzielają politycznie.

Naprawdę ciężko mi jednoznacznie ocenić "Zabić. Mordy Polityczne PRL" Patryka Pleskota. Książka jest napisana z wielką pasją i to dosłownie czuć. Jednak zalew informacji i częste wrażenie, że czytam raczej raport policyjny sprawiało, że czytało mi się ją bardzo trudno. Być może starsze pokolenie, które zna tamte czasy lepiej, wyniesie z lektury więcej przyjemności? Na pewno nie odradzam tej lektury nikomu.

PRL, okres, kiedy wszelkie polityczne gierki były dla mnie mało istotne, ważniejsze było ciepłe mleczko w butelce i grzechotka. Tak, należę do pokolenia, które PRL teoretycznie pamięta, w praktyce byłem wtedy zbyt mały, by cokolwiek z tego ogarniać. To też mogę mieć nieco inny odbiór książki Patryka Pleskota, niż moi rodzice, czy ludzie nieco ode mnie starsi. A, niestety...