Niestety fabuła kuleje. Autor po prostu stara się w jak najszybszym tempie skończyć historię. Po mimo tego, że nie jest zbyt porywająca całkiem przyjemnie się ją czytało, a nawet wciągnęło.

Mam wrażenie, że żeńskie postacie sprawiają autorce w jakiś sposób problem. Mimo że nie stara się zrobić cokolwiek by tchnąć w nich życie, to i tak męskie są bardziej strawne. O głównej bohaterce nie można powiedzieć totalnie nic. Jest na tyle bezbarwna, że aż neutralna w jakichkolwiek odczuciach. Natomiast, co ma ona i jej losy wspólnego z Robin Hoodem? Otóż jak dla mnie nic prócz zmienionego imienia i tego samego nazwiska.

Po przeczytaniu książki zastanawia mnie jedna rzecz. Czy Philip na początku książki wspomina swoją biologiczną matkę czy też przyszywaną. Mianowicie Robinia widziała matkę ze strzałami, dokładnie trzema w piersi. Natomiast jej brat Philip widział matkę z jedną w plecach. Pytanie czy nasi bohaterzy nadal mówią o tej samej matce? Niestety dalej nic nie jest wyjaśnione.

Książka całkiem niezła, choć po części miałam nadzieje, że będzie coś w stylu „Zwiadowców”, albo i może „Akademii Dobra i Zła”. Dodatkowo przyznaję, że książka ma bardzo ładną szatę graficzną wraz z ilustracjami w środku. Niestety nie pomogło jej to skraść moje serce. Na pewno mogę polecić książkę bardzo młodym czytelnikom, którym losy naszej Robinii Hood powinny się spodobać.

Niestety fabuła kuleje. Autor po prostu stara się w jak najszybszym tempie skończyć historię. Po mimo tego, że nie jest zbyt porywająca całkiem przyjemnie się ją czytało, a nawet wciągnęło.

Mam wrażenie, że żeńskie postacie sprawiają autorce w jakiś sposób problem. Mimo że nie stara się zrobić cokolwiek by tchnąć w nich życie, to i tak męskie są bardziej strawne. O głównej...