Małżeństwo Noelle i Eliego przeżywa głęboki kryzys. Nie rozmawiają ze sobą, zachowują się jak dwoje współlokatorów, którzy ledwo się znoszą, Eli śpi od ponad roku w osobnym pokoju. Pewnego śnieżnego dnia Noelle ulega wypadkowi i traci pamięć. Nie pamięta dwudziestu pięciu lat małżeństwa, wydaje jej się, że ma dwadzieścia jeden lat i mieszka z rodzicami, podczas gdy w rzeczywistości ma męża-emerytowanego policjanta i jest matką dwóch synów oraz córki.
Wypadek spowodował, że straciła siebie, rodzinę i życie, które do tej pory prowadziła.

Eli ma nadzieję, że uda się odbudować małżeństwo, bo Noelle nie pamięta wszystkich złych chwil, które wydarzyły się między nimi i traumatycznych przeżyć związanych z ich córką Kelsey. Wszystko zmierza w dobrym kierunku. Niestety Noelle niespodziewanie dowiaduje się o kilku rzeczach z ich życia i już nie jest taka pewna, czy chce do niego wracać. Nie wie, czy to jest życie, które chce pamiętać.

,,Cień twojego uśmiechu" to wzruszająca opowieść o małżeństwie, które zostało boleśnie doświadczone przez los, które podejmuje próbę wybaczenia sobie popełnionych win i stara się odnaleźć w sercu dawne uczucie, które ich połączyło.
Susan May Warren ciekawie zestawiła ,,wysłużone" małżeństwo Noelle i Eliego z rodzącym się związkiem uczuciowym pomiędzy ich dwudziestotrzyletnim synem Kyl`em i Emmą. Doskonale widać na przykładzie tych bohaterów, jak rozwija się miłość i jakie przechodzi etapy, a jednocześnie pokazuje, jak ważny jest wzajemny szacunek, zrozumienie, zaufanie i wiara w intencje drugiej osoby.

,,To wrażliwość na tę jedną osobę, której ufasz najbardziej. To mówienie: ,,Oto moje brudne, sponiewierane, zranione serce. Pozwolę ci je zobaczyć i zaufam ci."

,,Cień twojego uśmiechu" to także powieść o stracie, żalu i radzeniu sobie z tęsknotą za ukochaną osobą. Żałoba wyniszcza niewyobrażalnie, sprawia, że wszystko wydaje się szare, smutne, ale każdy musi w jakiś sposób poradzić sobie z nią, by móc dalej żyć.

Autorka pokazała życie codzienne ludzi mieszkających na północnym wybrzeżu Minnesoty, gdzie piękno przyrody, śnieg przyprószający iglaste gałęzie sosen, zamarznięte jeziora i piękne widoki z okien kontrastują z trudnymi warunkami życia, zasypanymi drogami, które trzeba odśnieżać przez cały dzień pługami, by dojechać do domku pod lasem.

Po przeczytaniu książki Susan May Warren nasuwają się pytania o to, co, jeśli udałoby się zresetować część życia? Czy robilibyśmy to samo, co do tej pory? Czy niektóre fragmenty życia zachowalibyśmy, a niektóre wyrzucili? Jesteście w stanie odpowiedzieć sobie na te pytania?

Ja ze swojej strony polecam tę poruszającą historię o trudnej miłości, lęku i nadziei:)
http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/

Małżeństwo Noelle i Eliego przeżywa głęboki kryzys. Nie rozmawiają ze sobą, zachowują się jak dwoje współlokatorów, którzy ledwo się znoszą, Eli śpi od ponad roku w osobnym pokoju. Pewnego śnieżnego dnia Noelle ulega wypadkowi i traci pamięć. Nie pamięta dwudziestu pięciu lat małżeństwa, wydaje jej się, że ma dwadzieścia jeden lat i mieszka z rodzicami, podczas gdy w...