Zapowiadało się bardzo ciekawie. Już zapoznając się z nazwiskiem scenarzysty i rysownika, a także czytając wstęp do tego tomu widać było duży potencjał historii. Potencjał, niestety, bardzo zmarnowany. Nie czytałem wielu komiksów Eda Brubakera, ale w tym tomie, tzw. komiks grupowy, zupełnie mu nie wyszedł. Postacie są zupełnie nijakie - poza sztampowym i szczątkowym określeniem charakteru Valkirii i O'Grady'ego - reszta postaci stanowi zupełne tło i tak naprawdę zamiast nich mógłby pojawić się w tym komiksie ktoś zupełnie inny i i tak nie zauważylibyśmy różnicy. Sama historia to raczej pretekst do zwykłej, komiksowej nawalanki i nie zauważyłem w niej żadnych elementów szpiegowskich.

Rysunki stoją na wysokim poziomie, ale to za mało, by zaliczyć ten tom do udanych. Ocena bardziej za potencjał i chęci oraz za oprawę graficzną.

Zapowiadało się bardzo ciekawie. Już zapoznając się z nazwiskiem scenarzysty i rysownika, a także czytając wstęp do tego tomu widać było duży potencjał historii. Potencjał, niestety, bardzo zmarnowany. Nie czytałem wielu komiksów Eda Brubakera, ale w tym tomie, tzw. komiks grupowy, zupełnie mu nie wyszedł. Postacie są zupełnie nijakie - poza sztampowym i szczątkowym...

To było złe. I nudne. Jednak przejdźmy do początku.

Gdyby nie fakt, że w uniwersum Marvela na poważnie siedzę od kilku lat, a na niepoważnie nieco dłużej, to sporej części bohaterów ukazanych w tym komiksie pewnie bym nie znał (zakładam, że trudno nie znać Kapitana Ameryki, Czarnej Wdowy czy Beasta - co chwilę emitują jakiś film z ich udziałem w TV). Niestety, ich połączenie w jednym zespole nie wydaje się specjalnie przemyślane. Stawiałbym tu na losowanie na zasadzie "Kto dawno nie był w żadnym komiksie i mogę go wykorzystać?".

Potencjał Eda Brubakera, który świetnie ukazała współczesne oblicze Kapitana Ameryki (choćby w "Zimowym Żołnierzu") i mógł stworzyć bardzo dobry komiks akcji/szpiegowski został zmarnowany na przewidywalną historyjkę o tajemniczym artefakcie™, złej organizacji™ oraz wyprawie na Marsa, która oczywiście zakończy się obowiązkową nawalanką™ rozegraną na zasadzie "dobrzy dostają łomot, a następnie dochodzi do zwrotu akcji™".

Rysunki Mike'a Deodato prezentują się nijako, są nudne, bez życia i zwyczajnie sztywne - w niektórych kadrach bohaterowie prezentują się tak, jakby robili za figurki dla dzieci.

Niestety, nie jestem zadowolony z lektury, nie polecam, a pan piszący wstępy do każdego tomu powinien zostać obciążony i zwolniony za rażące superlatywy i przekłamania, które stara się wcisnąć czytelnikom przy każdej możliwej okazji.

To było złe. I nudne. Jednak przejdźmy do początku.

Gdyby nie fakt, że w uniwersum Marvela na poważnie siedzę od kilku lat, a na niepoważnie nieco dłużej, to sporej części bohaterów ukazanych w tym komiksie pewnie bym nie znał (zakładam, że trudno nie znać Kapitana Ameryki, Czarnej Wdowy czy Beasta - co chwilę emitują jakiś film z ich udziałem w TV). Niestety, ich...

Znane nazwisko scenarzysty, nietypowy skład drużyny i bohaterowie, których rzadko mieliśmy okazję oglądać w Wielkiej Kolekcji Komiksów Marvela. Zapowiadało się naprawdę ciekawie. 79 tom kolekcji Secret Avengers – Misja na Marsa jednak rozczarowuje. Nie wykorzystany potencjał boli, a postacie mało znane polskiemu czytelnikowi nie ukazały nic ze swoich możliwości.

Przeczytaj więcej na
http://czasnakomiks.pl/index.php/wkkm-79-secret-avengers-misja-na-marsa/

Znane nazwisko scenarzysty, nietypowy skład drużyny i bohaterowie, których rzadko mieliśmy okazję oglądać w Wielkiej Kolekcji Komiksów Marvela. Zapowiadało się naprawdę ciekawie. 79 tom kolekcji Secret Avengers – Misja na Marsa jednak rozczarowuje. Nie wykorzystany potencjał boli, a postacie mało znane polskiemu czytelnikowi nie ukazały nic ze swoich możliwości.

Przeczytaj...

Brubaker może to podpisał, ale nie wierzę, że to napisał.

Brubaker może to podpisał, ale nie wierzę, że to napisał.